Clavaren. 227

civili auctoritate instituta non sunt in territorio ullius paroe- ciae et quod coemeteria sunt pluribus paroeciis plerumque communia, immo attenta civili lege omnibus quot sunt in Italia, consequens esse dicit nullum coemeterium a nullo pa- rocho uti sibi proprium haberi posse, at parochorum quem- que id soli habere posse proprium in quoque coemeterio, ubi suorum corpora parochianorum sepelienda sunt. Ex quo liquet, institutis civili auctoritate coemeteriis, disciplinam quae in Ecclesiae foro invaluerat sartam tectam mansisse. Nam et hodie parochus ex generali regula, nisi constet de privi- legio, potestatem ut antea sibi vindicat in parochianorum corpora ubique decedentium, quovis in loco sepelienda. Pri- vilegium vero nulli comparatur parocho ex sepulcris in coe- meteriis exstructis, quia coemeteria, quum nullius sint in pa- roeciae territorio, nullo parocho peculiari iure subiecta sunt.

Quam conclusionem confirmat triplici argumento ; nempe praescripto canonum, auctoritate scriptorum, et observantia. Canones enim, ut sepulcrum exstruatur, tria concurrere vo- lunt; videlicet quod in loco exstruatur sacro, quod Episcopi accedat licentia, et quod iusta afferatur causa ad hanc im- petrandam. Cfr. Barbosa (De pot. et off. par., part. ß, cap. 26 de sepult.). Iamvero coemeteria pleraque ne sunt quidem lustrali ritu ab Episcopo sacrata ; quae forte sunt initio sa- crata iam iterum sunt polluta, quum ibi non modo sepeliri soleant quos prohibet Ecclesia ne cum fidelibus sepeliantur, sed et illi qui a christiana religione desciverant. Huc res progressa est, ut iussum fuerit singula sepulcra in coemete- riis toties lustrari, quoties ibi corpora sunt condenda, ex de- creto S. O. 12 Feb. 1862. Nemo est qui, quum sepulcrum exstruere velit, hodie cogitet de Episcopi licentia imploranda; et tantum abest ut iusta causa requiratur, ut illis quoque haec concedatur facultas, qui se Ecclesiae profitentur infensos. Quum igitur sepulcra, quae in hodiernis coemeteriis extant,