224. De sancto Francisco.

la. Patriarcham paupertatis
Franciscum laudet
ecclesia,

1 b. In quo summae trinitatis
Clara corruscant
insignia.

2 a. Universo

Mobili iam deterso
Paupertas eligitur;

2 b. Sic in vita

Fragili margarita
Caelestis absconditur.

3 a. Novus tiro
Modo miro

Fervescit,
Dum peccatis
Condonatis

Clarescit
Praeco regis,
Zelator legis

Gratiae, lux saeculi.

3 b. Triplex templum
In exemplum

Reparat,
Quo beatum
Tuum statum

Declarat
Ordinum pater,
Minorum frater,

Quo formantur singuli.

4 a. Elucescunt miracula:

Morbos pellit et daemonia;

4 b. Oves, pisces et singula
Sancti testantur magnalia.

5 a. Christum praedicat Soldano,
Sed defertur martyrio,

5 b. Pro quo fulget in humano
Corpore Christi passio.

6 a. Seraph intuens

Novis signis irradiat,

6 b. Ardor effluens

Carnem menti conciliat.

7 a. O crux, veneranda
Amoris propositio,

Signa praedicanda
Fideli testimonio,

Contrectata,

Confirmata
Scripto apostolico.

7 b. Corpus cedit cordi

Non sustinens incendium,
Iure tam concordi

Christi fulget praeconium,
Dum pusillum
Per vexillum,

Throno locat caelico.

8 a. Francisco mors oboedit,
Lepra cedit,
Religatur

Omnis infirmitas.

8 b. O pater, miserere,
Nos tuere ;
Largiatur

Pax et tranquillitas.

9 a. Sit reis indulgentia,

9 b. Sic maestis [sit] laetitia

10. Et nobis omnibus
aeterna gaudia.