231. Cursus Mundi.

1. Heu, quam vana vanitas,
Quam fallax inanitas,

Quidquid est in mundo;
Si quid habet placidum,
Totum reddit acidum,

Quidquid est in fundo.

2. Lacrimando nascimur,
Laborando pascimur,

Respiramus raroj
Trituratur variis,
Proh dolor, injuriis

Moritura caro.

3. Mundus est sophisticus,
Non amicus, pisticus,

Ridet nunc, nunc frendet;
Quod clementer respicit
Hodie, cras despicit,

Tribulat et premit.

4. Fallax ejus gratia,
Modo dat solatia,

Modo dat lamentum;
Probis dat angarias
Multas atque varias,

Impiis argentum.

5. Modo dat, cras recipit
Et sic ludens decipit

Hic non advertentes ;
Tollens, quod jam dederat,
Sibi non confoederat

Animos prudentes.

6. Rara consolatio,
Multiplex turbatio,

Hic dolores mille ;
Vita nostra labilis,
Status variabilis,

Ridet hic, flet ille.

7. Iste flet penuriam,
Ille flet injuriam

Vel suorum mortem ;
Alter cum inedia
Mille suffert taedia

Ob stupendam sortem.

8. Iste rursum quaeritur,
Qui morbis conteritur,

Alio valente;
Modo fluxum patitur,
Modo febre quatitur,

Dolet hic in dente.

9. Iste dolet humerum,
Multis super numerum

Morbis anxiatur;
Alter in lascivia
Instruit convivia,

Nunquam infirmatur.

10. Alius irascitur
Et intus depascitur,

Quod non exaltatur ;
Ambiens divitias,
Honorum delicias,

Nunquam tamen satur.

11. Quidam e contrario
Semper usu vario

Se humiliantes,
Spernunt transitoria,
De coelesti gloria

Semper meditantes.

12. Torpet hic acidia,
Ille prae invidia

Semet ipsum rodit,
Illum ira stimulat,
Hic amare simulat

Proximum, quem odit.

13. Iste vero patiens,
Spem in Deo iaciens,

Sustinens perversos,
Exsecrat dissidia,
Procul ab invidia

Amat universos.

14. Hic conventus loculis
Cibis atque poculis

Nimis se distendit,
Ille vivens parcius
Se constringit artius,

Carnem vilipendet.

15. Hic ut emissarius
Continendo rarius

Lumbos non compescit,
Ille immunditias
Cariusque spurcitias

Multum abhorrescit.

16. Sed, heu, fraus erigitur,
Virtus crucifigitur

Contra normam juris,
Tantus error devius
Puniendus saevius

Est in creaturis.

17. Virtuosus spernitur,
Dum egere cernitur,

Nequam honoratur,
Si sit opulentior,
Creditur prudentior,

Pluris aestimatur.

18. Quaeritur prosperitas,
Jacent lux et veritas,

Virtus relegatur ;
Qui nummis caruerit,
Licet bonus fuerit,

Nullus reputatur.

19. Ideo denariis

Student modis variis

Homines ubique,
Pauci quaerunt qualiter,
Utrum curialiter,

Juste vel inique.

20. Hic spilucit stramina,
Ille vendit gramina,

Ille barbas radit ;
Iste vendit olera,
Ille plenus colera

Tribulosque tradit.

21. Hic exstirpat lolium,
Ille parat dolium

Ad condendum vinum,
Iste pottos aereos,
Iste vendit cereos,

Lanam atque linum.

22. Rusticus agricola,
Bonus vix Christicola,

Agrum suum arat;
Iste vestes reficit,
Addens, si quid deficit,

Ille pannos parat.

23. Ille rude aratrum

Exsecrans ut barathrum

Se committit mari;
Sulcat vane maria
Secum ducens varia,

Ut possit lucrari.

24. Iste domos reparat,
Ille grana separat,

Ut coquantur panes ;
Sic per astus varios
Sequuntur denarios

Sicut carnem canes.

25. Faber per fabrilia,
Sculptor per sculptilia

Nummum consequuntur,
Quem cum apprehenderint,
Antequam expenderint,
Forte moriuntur.

26. Quidam plus divitias,
Heu, quam amicitias

Dei ambientes
Villas, monasteria
Tenent in miseria,

Foenore praementes.

27. Illud genus hominum
Nullum timet dominum

Neque timet mori,
Sed, heu, modo oritur
Homo, modo moritur,
Comparandus flori.

28. Clarus nunc dominio
Cras in sterquilinio

Forte reponetur,
Quidquid nunc habuerit,
Postquam mors adfuerit,

Totum auferetur.

29. Heu, quid sunt divitiae
Horum et deliciae,

Quae praeterierunt,
Quas in his miseriis
Totis desideriis
Male ambierunt.

80. Certe, qui suavius
Hic vixerunt, gravius

Sentient infernum,
Ubi stridor dentium,
Ululatus flentium

Erit in aeternum.

31. Heu, cur miser glorior,
Vivo nunc, cras morior

Cuncta relicturus ;
Nihil hic melodiae,
Nam, qui rex est hodie,

Cras est moriturus.
32. Vere nil hic stabile,
Immo totum labile,

Totum fugitivum,
Cuncta sunt horaria,
Non aeternis paria,

Nihil est mansurum.
33. Iste nuuc est dominus,
Illi nihilominus

Vix est unus nummus,
Sed cum rota volvitur,
Prior status solvitur

Et fit imus summus.

84. Igitur cum omnia
Transeant ut somnia,

Quae sunt in hoc mundo,
Qui haec mente respicit
Et mundum non despicit

Par est furibundo.

35. Exsulat jam caritas
Nec familiaritas

Parvis est ad magnos ;
Magni parvos cruciant,
Ut eos deglutiant
Sicut lupi agnos.

36. Jam vix ulli homini
Inest timor Domini,

Pudet dici sanctum;
Omnes sunt nummicolae,
Pauci sunt deicolae

Nisi voce tantum.

37. Fidei sinceritas

Et verborum veritas

Mundum reliquerunt,
Simulata gratia
Fallax et fallacia

Locum intraverunt.

38. Haec revolve tacita,
Virgo Deo placita,

Et mandatis Dei
Totam te subjicias,
Saeculum despicias,

Esto memor mei.