Acta Pii Pp. XII

egregia pietate ac proximorum caritate flagrans, varia instituta atque

consociationes ad iuvenum et opificum mores perficiendos in Urbe exstan-

tia, praesertim in regione Transtiberina sollicita cura fovebas, nonnullis

sessionibus consultorum, ad Codicem iuris canonici apparandum adiutor

assistebas et coetum christianae doctrinae Romae tradendae participabas.

Has quidem inter ceteras laudes Decessor Noster fel. rec. Benedictus XV

probe agnoscens, priore Europaeo bello cum tot luctibus çladibusque

exhausto, te, archiepiscopali dignitate exornatum, Nuntium Apostolicum

apud Romaniae Regnum nominavit. Tum vero Pius XI ven. mem. ad

Nuntiaturam Apostolicam Pragensem ac deinde ad Varsaviensem te

benigne transferre voluit. Hisce quidem in muneribus persolvendis virtus

tua ac sollertia fidelisque cum Apostolica hac Sede coniunctio luculenter

enituere. In Polonia autem, paulo ante in libertatem vindicata atque sui

iuris effecta, diuturnae veterisque servitutis cicatrices adhuc exstabant

et recentis belli vulnera nondum sanata videbantur. Tu igitur, inter tot

rerum locorumque difficultates, recentibus vestigiis primi in Polonia

restituta Apostolici Nuntii, postea Summi Pontificis, alacriter inhaerens,

constantem Polonorum amorem erga Romanam Ecclesiam exacuisti,

Actionem Catholicam amplifieandam curasti et omnium animorum con-

cordiam acri sollicitudine promovisti. Praeclara huiusmodi opera idem

Pius XI rependere cupiens, te ad amplissimum Ecclesiae Senatum co-

optavit ac Romana purpura condecorant . Nos autem, tot merita tua

plane cognita habentes, praeficere te voluimus Sacro Consilio disciplinae

cleri populique tuendae, cui quidem frugifera sedulitate iugiter incumbis.

Quapropter tibi, Dilecte Fili Noster, de sacri istius eventus faustitate

magnopere gratulamur, eiusque celebrationem laetis secundisque votis

prosequimur. Deum itaque impensa prece exoramus, ut caelestium dono-

rum copia te ac tuos carissimos ditarë benigne velit, simulque pia consilia

atque incepta tua fortunet. Cuius quidem superni praesidii opisque in

auspicium, inque peculiaris Nostrae benevolentiae pignus, Apostolicam

Benedictionem tibi, Dilecte Fil i Noster, tuis laborum sociis, coniunctis

et amicis peramanter in Domino impertimus.

Datum Romae apud Sanctum Petrum, die i mensis Septembris anno

MDCCCCXXXXV , Pontificatus Nostri septimo.

P IUS PP. XI I