MAIORICEN. 233

runt, ut ex iis quo plures possent sacerdotes alerentur. Hac tamen conditione resolutiva adiecta, ut in Collegio iugiter residere, et officium divinum in honorem Dei et B. Mariae Virginis quotidie canere deberent.

Verum cum Sanctuarium in dies augesceret, Episcopus Garcia, paroeciam S. Petri de Escorca in cuius districtu Sanctuarium reperitur, ipsi univit. Et huiusmodi unionem nedum Callistus III ratam habuit, verum etiam Alexander VI et Clemens VII successive confirmarunt.

Executioni autem dispositionum, quas benefactores Tho- mas ediderant, provisum fuit per electionem aliquot Capel- lanorum, qui praeter onerum communium satisfactionem et choro assistentiam, vitam communem profiteri et sub superio- ris obedientia, qui Prioris titulo gaudebat, vivere tenebantur.

Sanctuarii Communitas sic constituta usque ad initium huiusce saeculi perduravit. Verum hoc vertente tempore, ob supervenías temporum vicissitudines, nonnullis mutationibus subiecta fuit, quae tamen neque institutionis finem a fun- datoribus intentum, neque iura patronatus sive activi sive passivi Capellaniarum mutarunt.

Sane Episcopus, septem congruis tum ex bonis haeredi- tariis familiae Thomas, tum ex eleemosynis adventitiis, et ex bonis ad Collegium spectantibus, constitutis, sub die 14 Ia- nuarii 1804, decrevit, ut in posterum septem collegiales omnes- que sacerdotes esse deberent ac residentiae adstricti: ut qua- tuor primarum congruarum iuspatronatus activum ad Priorem et Collegiales pertineret, passivum vero ad descendentes ex familia Thomas , et in eius defectu , ad familiam Vaquet spectaret : ut reliquae tres congruae regii iurispatronatus essent : ut tam quatuor primae , quam reliquae tres con- gruae conferri deberent praevio concursu, eo modo quo be- neficia curata in Dioecesi maioricen. conferri solent: tandem ut Prior a Collegio eligendus, qui insuper parochus de Es- corca esse debebat, biennio in suo munere permaneret, nec nisi, praehabita Ordinarii confirmatione, parochi munus ex- ercere valeret.