233. De regula s. Benedicti.

1. De Sion exivit lex

atque de Casino,
Utrobique data est

numine divino,
Prima in volumine

sculpitur petrino,
Altera in codice

pingitur ovino.

2. Prima corda denotat

dura Judaeorum,
Sequens signat simplices

mentes monachorum,
Quae depastae jugiter

legem praeceptorum,
Fructibus exuberant

operum bonorum.

3. Mons Casinus et Sina

sunt aequipollentes,
Proportionaliter

sibi respondentes,
Leges inde prodeunt

mala prohibentes,
Varia stipendia

ineritis reddentes.

4. Dat Sina decalogum,

regulam Casinus,
Non est mons a gratia

iste peregrinus,
Caret omni carie

coelo mons vicinus,
Mons Casinus gloriae,

mons est et divinus.

5. Siaa in Arabia,

ubi jejunavit
Moyses decalogum

atque impetravit,
Verus sol in faciem

ejus radiavit,
Et mox ejus species

ut sol rutilavit.

6. In Casino legifer

alter habitavit,
Mirum abstinentiae

fama quem notavit,
Cujus res a nomine

nunquam obliquavit,
Benedictum patria

lingua nominavit.
7. Moysi tunc similis

fuit in splendore,
Regem regum omnium

videns in decore,
Hoc emenso stadio

simul et labore
Cum solutis gaudia

sumpsit pro dolore.
8. Mons Casinus jubilet

tanto sub patrono,
Duodeno meruit

qui sedere throno,
Cujus diadematis

rutilat in cono
Lapis praestantissimus

nullo carens bono.

9. Legem Sina edidit

Israelitarum,
De Casino prodiit

lex coenobitarum,
Ad perfectum neminem

prima duxit quarum,
Aurea posterior

regna dat earum.