254 NOVARIEN.

raro evenit, ut nonnullorum cadavera, qui extra urbem de- functi sunt, via ferrea demandentur, ut in urbano coeme- terio sepeliantur, qui defuncti vel usque ad mortem domi- cilium in urbe retinuerunt, vel olim tantum habuerunt, sed illud iamdiu amiserunt, vel nullum unquam domicilium aut quasi-domicilium habuerunt, sed illis tantum sunt parentes vel consanguinei in urbe commorantes. Mos porro hisce in casibus apud nos invaluit, ut clerus vocetur, qui erecta cruce, solemniter comitetur cadavera a loco, qui vulgo Statio viae ferreae, nuncupatur, usque ad commune Coemeterium, servato saepius recto tramite extra urbem, ducta aliquando per urbanas vias pompa, rarius autem exequiis # aliquo in templo iteratis ».

« Hisce expositis, cum hic non agatur de simplici transitu cadaveris de loco ad locum, sed de vera funeraria functione rursum super cadavera instituenda, de quo speciali iam nihil in Dioecesana Synodo, et nihil pariter apud vel recentiores auctores, neque ulla usque nunc inveterata consuetudo, cum alias aliter actum sit, ad rectam agendi rationem, absque ulla iustitiae laesione dignoscendam, humillime a S. C. C. quaeritur :

« Num Parochus cuiuslibet urbanae paroeciae, indiscrimi- natim pro omnibus casibus superius recensitis, ad libitum vo- cari possit a parentibus vel consanguineis defuncti, vel po- tius semper, vel aliquo saltem in casu, ex superius recen- sitis, Parochus illius paroeciae sit iure vocandus, intra cuius fines Statio viae ferreae sita est ».

Disceptatio Synoptica

Ex officio animadversum fuit in iure compertum esse, Parochum proprium pro funeribus illum esse in cuius di- strictu, quis dum moritur, domicilium aut quasi domicilium habet. C. 3, De sepult, in VI Canic. Dudum De sepult, et Rit. Rom. De exeq. Et idcirco ad Parochum domicilii aut quasi domicilii competit, nedum corpus efferre et dedu-