235. De s. Iohanne Evangelista.

1. Extollamus virum sanctum,
Quem Iesus dilexit tantum,
Pangat sibi novum cantum

Militans ecclesia.
Sanctus hic evangelista
Almus Dei fit symmista,
Laude praesens sit in ista,

Det nobis auxilia.

2. Hic Iohannes vir amoris,
Vir candoris et decoris,
Sacri roris et dulcoris

Plenus charismatibus,
Caritatis excellentis,
Castitatis redolentis,
Quo repletur ardor mentis

Flaminis affectibus.

3. Totus plenus sanctitate,
Luculenta veritate,
Custos virginis sacratae

Exstitit et filius.
Haec est arca thesaurorum,
In qua cibus angelorum
Atque manna beatorum

Et fructus eximius.

4. Hic Iohannes vir divinus,
Cuius visus angelinus,
Ad superna qui festinus

Contemplando claruit.
Hic prae ceteris dilectus
Et defensus et protectus,
Iesu Christi supra pectus

In cena recubuit.

5. Suxit ibi documenta
Evangelii fluenta,
Quae plus fragrant quam unguenta

Valde redolentia.
Hic melliflui sermonis
Vir, coruscans sacris donis,
Vere dignus est coronis

In caelesti patria.

6. Gravitatem dum servavit,
Ad sublimia volavit,
Mira Dei demonstravit

Divina clementia.
Contemplator supernorum,
Suscitator mortuorum
Et ostensor arcanorum,

Intuens mysteria.

7. Sic apostolus mirandus,
Valde semper honorandus,
Reverendus et amandus,

Vitans omne terreum.
Iesum amans Nazarenum
Sprevit mundum quasi caenum,
Vicit bibitum venenum

Atque fervens oleum.

8. Quis non amet hunc amore
Speciali cum dulcore,
Quodam intimo sapore

Inclitum discipulum?
Quem et Christus sic amavit,
Decoravit, exaltavit,
Matrem pendens commendavit

Perferens patibulum.

9. O dilecte Christi Dei,
Dulcis nate Zebedaei,
Memor esto semper mei,
Donec ad te veniam.
Semper geras de me curam,
Fac, ut ducam vitam puram,
Me perducas ad futuram
Sempiternam gloriam.