234. "De s.

Guillelmi, duce Apitaniae."

1 a. Dies est memorialis,
Festivitas triumphalis
Guillelmi memoria.

1b. Quondam dux Aquitaniae,
Potens comes Pictaviae
Inclitus prosapia.

2 a. Erat corpore procerus,

Aspectu nimis severus,

Tumescens superbia.

2 b. Plerumque rerum copia
Trahit viros ad vitia,
Iuventus, licentia.

3 a. Et sicut equus effrenis
Solvitur laxis habenis,
Gulae, ventri servivit;

3 b. Luxu vinoque sopitus,
Epulis nimis deditus
Laute carnem nutrivit.

4 a. Rapuit fratris uxorem,
Arsit ob eius amorem
Visa pulchritudine ;

4 b. Ad instar factus Herodis
Grassabatur multis modis,
Vincitur libidine.

5 a. Novem annis se reclusit,
Quem prosperitas delusit
Et mundi fallacia;

5 b. Catenam parat ferream,
Capiti ponit galeam,
Premitur inopia.

6 a. Cilicina veste tectus,

Aqua potus, terra lectus,
Degit in penuria;

6 b. Noctes insomnes ducebat,
Membra carnis atterebat,
Vixit in angustia.

7 a. Circumdant cellam daemones
Sibilantes ut dracones,
Ursi, lupi, serpentes,

7 b. Extra domum vi trahentes,
Semivivum relinquentes,
Hunc acriter caedentes.

8 a. Tandem in stabulo Rodis
Arte vixit multis modis,
Vitam morte mutavit.

8 b. Cuius mors non tam exitus
Quam ad vitam est transitus,
Qui dura toleravit.

9 a. Caecis visus reparatur,
Surdis auditus donatur,
Seprosis munditia.

9 b. Claudis incessus redditur,
Languidis morbus tollitur,
Infirmis dementia.

10 a. Caelos scandit laureatus

Post diversos cruciatus

Et mundi naufragia;

10 b. Ubi est summa trinitas
Beatorum felicitas,
Maxima laetitia.