234.

1. Salve, virgo vere,

Domina coelorum,
Nostri miserere,

Mater orphanorum,
Per te concreverc,

Quae es fons hortorum,
Ex agro vetere

virtutum semina morum.
2. Per te, clementiae

Mater, regnant reges,
Per te dementiae

Corruerunt leges,
De te luce viae,

Quae boni non eges,
Plantula justitiae

pullulat, ampla seges.

3. Decus mulierum,

Mundi vitam gestas,
Medelam vulnerum

Peccantibus pracstas,
Dum replet uterum

Divina majestas,
Aethiopum terras

jam fervida torruit aestas.
4. Es dono sobolis

Diei synaxis
Splendentis, incolis

Dies est verax is,
Praebes coelicolis

Mel, apis vivax sis,
In cancro solis

dum volvitur aureus axis.

5. Tu es vitis vitae,

Per quam inquirendus
Est locus in vite

Bachum producendus,
Se dedit tibi, te

Calice bibendus,
Hic tibi praecipue

sit pura mente colendus.

6. Omnes istam matrem

Una deprecemur,
Ut natum ac patrem

Coelis contemplemur,
In bac valle flentes

Ita lacrimemur,
Ut Jesum videntes

Semper collaetemuv.