DIE VII MARTII

IN FESTO

239

S A N C T I T H O M A E A Q U I N A T I S CONFESSORIS ET ECCLESIAE DOCTORIS

IN IL NOCTURNO Lectio iv.

Praeclarum Christiani orbis decus et Ecclesiae lumen, beatis- simus vir Thomas, Landulpho Comite Aquinate et Theodora Neapolitana, nobilibus parentibus natus, futurae in Deiparam de- votionis affectum adhuc infantu- lus ostendit. Nam chartulam ab eo inventam, in qua salutatio Angelica scripta erat, frustra adnitente nutrice, compressa ma- nu valide retinuit, et a Matre per vim abreptam, ploratu et ge- stu repetiit, ac mox redditam de- glutivit. Quintum annum agens, monachis sancti Benedicti Cassi- natibus custodiendus traditur. Inde Neapolim studiorum causa missus, iam adulescens Fratrum Praedicatorum Ordinem suscepit. Sed matre ac fratribus id indi- gne ferentibus, Lutetiam Pari- siorum mittitur. Quem fratres, in itinere per vim raptum, in arcem castri sancti Ioannis per- ducunt: ubi varie exagitatus, ut sanctum propositum mutaret, mu- lierem etiam, quae ad labefactan- dam eius constantiam introducta fuerat, titione fugavit. Mox bea- tus iuvenis, flexis genibus ante- signum Crucis orans, ibique somno correptus, per quietem sentire visus est sibi ab Angelis constrin- gi lumbos : quo ex tempore omni postea libidinis sensu caruit. So- roribus, quae, ut eum a pio con- silio removerent, in castrum ve- nerant, persuasit, ut, contemptis

curis saecularibus, ad exercita- tionem caelestis vitae se con- ferrent.

Lectio v. Emissus e castro per fene-

stram, Neapolim reducitur : unde Romam, postea Parisium a fratre Ioanne Theutonico, Ordinis Prae- dicatorum generali Magistro, du- ctus, Alberto Magno doctore, philosophiae ac theologiae operam dedit. Viginti quinque annos na- tus, magister est appellatus, pu- bliceque philosophos ac theologos summa cum laude est interpre- tatus. Nunquam se lectioni aut scriptioni dedit, nisi post oratio- nem. In difficultatibus locorum sacrae Scripturae, ad orationem ieiunium adhibebat. Quin etiam sodali suo fratri Reginaldo di- cere solebat, quidquid sciret non tam studio aut labore suo pe- perisse , quam divinitus tradi- tum accepisse. Neapoli cum ad imaginem Crucifixi vehementius oraret, hanc vocem audivit : Bene scripsisti de me, Thoma : quam ergo mercedem accipies? Cui ille: Non aliam, Domine, nisi teipsum. Collationes Patrum assidue per- volutabat ; et nullum fuit scri- ptorum genus in quo non esset diligentissime versatus. Scripta eius et multitudine, et varietate, et facilitate explicandi res diffi- ciles adeo excellunt, ut uberrima atque incorrupta illius doctrina, cum revelatis veritatibus mire con- sentiens, aptissima sit ad omnium temporum errores pervincendos.