240 EX S. G. CONCILII

divortii sententiam talis iam est, ut vix aut ne vix qui- dem, etiam volentibus sponsis, possibilis sit vitae communis instauratio ad quam mulier tamen, atrocium dolorum non. immemor, unquam consentire non videtur.

Demum maxime urget, id ipso declarante episcopo Pe- trocoricensi, oratoris aeterna salus. « Hic cum sit pauper et in aetate fiorente magnam ex novo matrimonio utilitatem perciperet, tum ut operibus facilius vacet, tum ut animae suae saluti, vitata incontinentia , provideatur. Addo etiam periculum esse in mora, ne pessimis impiorum consiliis, quae iam non defuerunt, tandem impulsus, ad unionem mere civilem recurrat ».

Quare ad dubium : Utrum tuto S. S. consiliari possit, quatenus super matrimonio de quo in casu, tanquam rato et non consummato, dispensare dignetur, responderem Af- firmative.

A NIMADVERSIONES DEFENSORIS MATRIMONII EX OFFICIO. Quod anno 1896, mensis vero Maii die 2 1 , Antonius, in aetate annorum 24 iam tum constitutus, contraxit cum Maria 21 annos nata, matrimonium , opere imperfectum mansisse ob impotentiam mulieris, contendit.

Lectissimus consultor, quamvis videat et ipse acta pro- cessus minus esse ad normam iuris conscripta, ope tamen sanationis posse suppleri censet, et ad inscriptam rogationis formulam responderi : Affirmative.

At adeo perfunctorie facta est iudicialis inquisitio , ut absque novis actis, nisi omnia me fallant, haud certi esse possimus de asserta matrimonii inconsummatione atque de necessaria ad dispensandum causa.

Enimvero matrimonii non magis certa est inconsumma- tio, quam certum sit vitium quo in organis genitalibus la- borat Maria : quam ad rem in actis prostat tantum extra- iudiciale testimonium medici Sarrazin, quod sic iacet :

« Je soussigné, docteur en médecine Sarlat (Andoque), certifie, en mon âme et conscience, que la femme Marie . . . . a été examinée par moi et qu'il m'a été donné de constater