Fontis Baptismalis 241

IV. Adesse Ecclesias simpliciter baptismales, quae fontem

baptismalem possident, et privative, etiam quoad parochiales,

ius habent administrandi baptisma;

V. Ideoque generale principium, quod cuilibet Ecclesiae

parochiali ius sit erigendi baptisterium, limitationem pati,

scilicet quatenus non habeantur Ecclesiae vel matrices vel

baptismales, quae iam privative fontem possideant.

VI. In casu cum praerogativa matricitatis et ius privativum

retinendi fontem, haud clare probaretur a Collegiata, videtur

consideratum fuisse tanquam facultativum parochorum, novos

fontes baptismales erigere ;

VII. Hinc cessasse in parocho obligationem interpellandi

archipresbyterum, nec opus fuisse ut causae vel necessitatis

vel evidentis utilitatis intercédèrent, ad novi fontis erectionem.

VIII. Quibus positis, cessasse spolium dicendum est, ac

propterea archipresbytero denegatam fuisse compensationem

emolumentorum quae percipiebat, quia forsan considerata

fuerunt veluti praemium illius parvi laboris, quem sustinebat

in relaxandis baptismatum attestationibus.

IURIUM P A R O C H I A L I U M .

Die 22 septembris 1877 et 15 iunii 1878.

Compendium facti. Capitulum Ecclesiae Collegiatae M. s. Concilii Congregationem adivit supplici libello exponens :

curam animarum habitualem apud Capitulum residere; ex

immemorabili consuetudine, quum Capitulum vocetur ad ali-

quam cadaverum associationem, ius benedicendi atque stolam

induendi pertinere ad primam dignitatem functioni praesentem;

deficientibus omnibus Dignitatibus, ad Canonicum seniorem,

minime vero ad Parochum, vel eius Coadiutorem.

Vacante Archipresbyterali Paroecia, quae illius Ecclesiae

prima dignitas est, Sacerdos G. Oeconomus Curatus renun-

Acta, tom. XI, fase. CXXV. 16