Iurium parochialium 243

paroeciae rite gubernandae causa subrogatus atque substitutus

fuit ab Episcopo, Archipresbytero e vivis elatö. Atqui trala-

titium in iure est subrogatum de iure succedere in locum eius,

cui subrogatur in commodis aeque ac incommodis L. i, C.

de Offic. Vic. eodemque iure et privilegio utitur et ut ele-

ganter dixit Bald, in L. Parabolonos C. de Epis, et Cleric.

n. i et 2. Ille qui est subrogatus, debet esse eiusdem iuris et

conditionis, cuius est ille, in cuius locum subrogatur. Quare haud ambigendum est Oeconomo Curato praestandum fore

eumdem honorem eamdemque praecedentiam, quae Archi-

presbytero in praedictis functionibus conceditur, Samuel de

Sepultura, tract, i . disp. j. contr. 2, n. 1 1 , Gratian, discept,

for ens. 2ç8, n. 84, Rota in Sutrina Praecedentiae 4 februa-

rii 1713 § Separatis in Un. cor. Lancetta.

Neque exigitur ut in subrogato concurrant caeterae quali-

tates subrogantis ad effectum gaudendi iisdem praerogativis,

quia in his terminis non attenditur maioritas, vel minoritas

personae, sed functio, exercitium actus et indumentum sacrum,

ad effectum habendi praecedentiam attenduntur, quae regula-

riter debetur in iis, in quibus subrogantem repraesentat;

Felin. in Cap. Cum olim, num. i. de Offic. Deleg., Gratian.

discept, for ens. 2ç8, n. 4. Hinc est quod minus nobiles prae-

feruntur nobilioribus, ac dignioribus ratione actus competentis

ex officio et in illius exercitio L. i, C. de offic. Vicar. Felin.

in rubr. de maior, et obed. n. 2. Adeo ut simplex Capellanus

Curatus amovibilis ratione officii praecedere debeat aliis Sacer-

dotibus aetate ac promotione antiquioribus ex declaratione

sacrae Congregationis Rituum in Nucerina 16 aprilis 1644.

Imo ipse Capellanus faciens officium cum superpelliceo et stola

praecedit etiam ipsi rectori ecclesiae cui inservit, Nucerina Paga-

norum II iulii 1637, s. Rituum Congregatio censuit, Sacerdotem

Capellanum seu Portionarium in Parochiali, facientem officium

cum cotta et stola debere habere primum et digniorem locum

in choro, etiam supra proprium Rectorem, non obstante contraria

consuetudine. Hoc ipsum censuit in Maceraten. io iunii 1656.