244 ORITANA

saepe maximo cum scandalo oriuntur inter ecclesiasticas per- sonas, tam saeculares, quam regulares, cum in processionibus publicis, tum in iis quae fiunt in tumulandis defunctorum corporibus et in deferenda umbella et aliis similibus, Epi- scopus, amota omni appellatione, et non obstantibus quibus- cumque, componat ».

Quae prudentissima S. Concilii dispositio, advertit Ora- tor, nos docet quomodo omnes quaestiones de iure et de praecedentia in processionibus sint definiendae ; nempe au- ctoritate Episcopi, qui illas vel permittere vel prohibere po- test. Hoc, docto sermone, explicat cl. The. Herdt - Sacrae liturgiae praxis par. VI de processionibus num. 314. « An propria auctoritate processiones fieri possint? Resp. Io Ex- ceptis iis quae debent fieri publice iuxta ritum et ordinem in Missali et Rituali praescriptum. 2° Aliae processiones consuetae, etiam publicae fieri possunt absque nova Episcopi licentia, ita tamen, ut Episcopus easdem prohibere possit, etiam non obstante consuetudine (S. Congreg. Rituum 14 Ian. 1617 n. 381, 518 - 2 Augusti 1631, n. 788, 933 - 14 Maii 1671, n. 2433, 2883 et Quarti de process, dec. 3 p. 1, cp 4, n. 151. 3° Neque extraordinariae pfocessiones generales, neque novae particulares, non praescriptae in mis- sali et rituali, absque licentia Episcopi institui possunt, quia cura rerum spiritualium et regimen ecclesiarum ad episcopum primario spectat ; et insuper ad generales requiritur super omnes ecclesiasticos, qui ad publicas processiones conveniri debent, universalis potestas et iurisdictio quae in solo Epi- scopo residet; S. C. Rituum 14 Ian. 1617 n. 581, 582 - 14 Maii 1672 - 22 Novemb. 1681. Quarti loc. cit. Syn. Belg, tom. 2 fol. 363 ».

Et Barufiald. Ad Rituale Romanum - com. Ist. Be pro- cess. Ist. 76 n. 19. « Porro quaecumque sint istae proces- siones, ius eas indicendi, ac etiam, cum causa, prohibendi est privativum Episcopi, Barbosa ad Conc. sess. 25 n. 13. De Pot. ep. Alleg. 78 num. 3, 4, de Canonicis et dignitatirus c. 42 n. 20 ».