ALBIEN. 245

bus S. C. C. comprobare nititur. Ita in quadam Neapoli- tana, quum mulier post biennium contra viri impotentiam reclamaverit, ac iuraverit matrimonium haud fuisse con- summatum, et, inspectione facta, eius virginitas comperta esset, S. O. declaravit, die 5 decembris 1846, locum esse dispensationi a matrimonio rato et non consummato, etsi vir iuramento firmaverat consummationem , atque ex per- fecta partium structura vir potentia praeditus videretur. Idem iudicavit in alia Neapolitana die 21 iulii 1827, quam- vis etiam hic iuramentum viri obstaret, et opinio quaedam falsa mulieris extiterit, qua ipsa primis matrimonii mensi- bus gestare in utero putaverat, imo etiam fama abortus ma- naverit. Nec aliter definitum est in Leodien. 26 Aug. 1758 et Ianuen. 9 Septembris 1815.

Insuper, dum Benedictus XIV fungebatur munere secre- tarii S. O. O. agitata est causa Ianuensis dispensationis, inter Annam Mariam Pallavicini ac Ioannem Iacobum Im- periali, quorum altera sacramento negabat matrimonium con- summatum esse, alter affirmabat. Et quamvis nulla de uxo- ris virginitate inspectio facta esset, tamen S. C. indiciis innixa, quae mulieri favebant, ac praesertim extraiudicia- libus viri confessionibus , die 20 maii 1719 rescripsit pro dispensatione. Viro famem acriter reclamante, anno eodem, die 9 septembris iudicium distulit. Tum Anna Maria para- tam se exhibuit, ut per inspectionem corporalem virginem se esse probaret. Vix hoc ad S. O. allatum est, ipsa ius- sit quodcumque aliud probationis genus omitti, ac fieri mu- lieris inspectionem. Ex qua cum virginalis status Annae Mariae apparuerit, die 27 ianuarii anni 1720 S. C. senten- tiam ab initio latam confirmavit. (Bened. XIV, quaestion. can. 108). Unde deducit orator, cum in casu nostro de Ma- riae Aloisiae virginitate, post [actam inspectionem, ambigi plane nequeat ; non dubitari quidem fas est, eius matrimo- nium cum Urbano contractum numquam esse consummatio- ne perfectum.

Cum itaque in themate nulla dubitatio, iuxta patronum