246 EPISTOLA ENCYCLICA

faciunt salutis viam. Ut inam non aliquid ar t ibus suis profi- cerent i Il lud certe deflendum, quod ii vel ipsi, qui tales m a - gistros au t fastidiunt aut prorsus non noverunt , puramque ver i ta t is lucem inh ian t , saepe hominem non h a b e a n t , a quo sana doctrina erudiantur et ad Ecclesiae sinum invi ten tur . Vere parvul i petunt panem, et non est qui frangat eis ; r e - giones albae sunt ad messem, et haec quidem mul ta , operarii autem pauci , pauciores forsan propediem futuri .

Quae cum ita s i n t , Venerabiles F ra t r e s , Nostri muner i s esse ducimus, piis studiis cari tat ique christ ianorum admovere st imulos, ut qua precibus, qua largit ionibus sacrarum missio- num opus iuvare et fidei propagationi favere contendant . Cuius rei quanta sit p raes tan t ia , cum bona ostendunt quae illi proposita s u n t , tum quae inde percipiuntur compendia et fructus. Recta enim tendit sanctum hoc opus ad gloriam divini nominis et Christi regnum amplificandum in te r r i s ; incredibiliter autem beneficimi est i is , qui e vi t iorum coeno et umbra mort is evocantur , et praeterquam quod salutis sempiternae compotes fiunt, ab agrest i cultu ferisque moribus ad omnem civilis vi tae humani t a t em t raducuntur . Quin et iam iis ipsis est valde utile ac fructuosum, quorum in eo aliquae sunt partes, cum spirituales illis divitias comparet , praebeat mater iam mer i t i , et Deum quasi beneficii debito- rem ads t r inga t .

Vos ig i tur , Venerabiles F ra t r e s , in par tem sollicitudinis Nostrae vocatos etiam atque et iam hor tamur , ut concordibus animis apostolicas missiones sedulo vehementerque adiuvare Nobiscum studeatis , fiducia in Deum erecti et nul la difficultate deferri t i . Salus agi tur animorum, cuius rei caussa Redempto r Noster an imam suam posuit, et Nos Episcopos et sacerdotes dedit in opus sanctorum, in consummationem corporis su i . Quare re tenta licet ea statione gregisque custodia quam cuique Deus commisit, summa ope n i tamur , ut sacris mis- sionibus ea praesidia suppetant quae a primordiis Ecclesiae in usu fuisse commemoravimus, scilicet Evangel i i praeconium, et piorum hominum cum preces tum eleemosynae.