246 PII RELICTI

bus pium rel ictum fundavit Soriente, cogebantur, ad sacrum audiendum, petere Paroeciam, quae uno saltem mill iar io d i - s ta t . Insuper de hac facultate favore Regis praesumpta , om- nino re i ic i tur in Concordato ; facultates vero quae a P o n t i - fice asseruntur concessae, non praesumi sed ineluctabilibus et authenticis documentis demonstrar i debent .

Minusque iuva t adducere rescr iptum R. Fabricae s . P e - t r i , quo facultas Parocho da ta fuit, memora tam re t inendi Cappellaniam; huiusmodi enim rescriptum ad t r iennium t a n - tum concessum fuit, e t t r iennium anno 1830 expiravi t , unde ipsum suas vires prorsus amisi t .

Neque est pert imescendum ex lege 15 August i 1867 a l i - quid de t r imentum in pium re l ic tum. Expensis enim tes ta - ment i verbis , aper te f luere tenet Orator , tes ta torem non b e - neficium aut Cappellaniam ecclesiasticam insti tuisse, sed l ega - t um Missarum reliquisse, quod, u t i accessorium Cappellae, ens autonomum non est , neque cadere potest sub lege suppressio* nis praesentis guberni i .

Pe rpe ram au tem, pergi t ora tor , obiicitur adminis t ra t io - nem fundi esse penes rectorem Cappellae s. Mariae , et Mis - sas, iuxta sentent iam Curiae, par t im a Capellano Cicalensi, pa r t im a Parocho celebrandas esse. Siquidem Cappellae R e - ctor est Sacerdos Gherardus , eique propterea qui unicus Cica- lensis sacerdos est , fundi adminis t ra t io ac ius omnes Missas celebrandi competi t . De Luca De Legat. disc. 25 num. 2> quia quando legatum directum est in Ecclesiam, quia

nempe dictum est relinqui Ecclesiae annuam summam pro

Missis celebrandis, tunc legatum debetur eiusdem Eccle-

siae Rectori. Ad eundem ergo per t inet celebratio Missae quo- t idianae in Cappella s . Mariae iuxta claram testator is volun- ta tem, ac ius pium rel ictum adminis t randi , omnesque fructus percipiendi. Testa tor quod voluit expressit , quod noluit r e t i - cuit : voluit ut sacerdos Cicalensis omnes Missas celebraret , quin de divisione Missarum in te r sacerdotem Cicalensem et Parochum obmussitaret quidem ; ergo Parochus respui tur ex non volunta te tes ta tor i s .