Epistola Encyclica 247

implorare consueverunt, a vobis tanta mala depelleremus. Quem etiam in finem extraordinarium Nostrum Legatum istuc misimus; ipsumque celsissimum Othomanicum Imperatorem, ne aliquo deesse videremur, singulari Nostra epistola nuper adi- vimus, rogantes ut, ad iustitiae tramitem illata catholicis Ar- meniis damna sarcirentur, et gregi suo Pastor exsul redde- retur. At quominus haec Nostris votis responderent, eorum obstiterunt artes, qui dum se catholicos dicunt, inimici sunt crucis Christi.

5. Eo itaque res devenisse patet, ut valde timendum sit, ne novi schismatis auctores et asseclae in peius proficiant, atque infirmiores in fide vel minus cautos tam ex Armeniis quam ex aliorum rituum catholicis, quod illis propositum est, seductos in viam perditionis possint abducere. Idcirco vos iterum alloqui, atque, discussis tenebris et multa caligine, qui- bus veritatem circumfundi novimus, universos monere,; ipsa apostolici Nostri muneris ratione compellimur; ut scilicet stan- tes confirmemus, labantes fulciamus, et eos etiam qui a veri- tate et unitate catholica miserrime defecerunt, si tamen quod a Deo enixe poscimus audire voluerint, ad bonam frugem, auxiliante Deo, revocemus.

6. Potissima fraus, ad novum schisma obtegendum adhi- bita, est catholicum nomen quod illius auctores et asseclae, licet auctoritate nostra, Nostroque iudicio condemnari usurpare praesumunt. Hoc enim solemne semper fuit haereticis atque schismaticis, ut se catholicos nuncuparent, multaque de se praeclare edicerent, ut populos simul et principes in errorem inducerent. Quod de iisdem inter ceteros testatus S. Hie- ronymus Presbyter 1 aiebat: « Solent haeretici regi suo vel « Pharaoni dicere, filii sumus sapientum, qui ab initio doctri- « nam nobis Apostolicam tradiderunt; filii sumus regum anti- « quorum, qui appellantur reges Philosophorum et habemus « scientiam Scripturarum iunctam sapientiae saeculari ».

1 Comment, in Isaiae caput XIX, vv. 12, 13.