248. De sancta Katharina.

Ad Matutinum.

1. Artes docta regis nata,

Regi regum nubere
Quaerens, eius desponsata

Annulo, dispergere
Paternas egenis opes

Non cessat, arguere
Maxentium de nefandis

Nec tremet ; colligere
Curat coetus excaecatos,

Ut possit dividere
Virginem a norma recti,

sed nequit sufficere.

Ad Primam.

2. Quinquaginta sapientum

caterva colligitur,
Ut disputent contra solam

virginem, concluditur
Horum error ratione

vera, mox conspicitur
Turba Christum confiteri,

in medium mittitur
Grandis ignis, sed nec vestis

nec capillus uritur,
Et tandem inviolata

paradiso redditur.

Ad Tertiam.

3. Quam non potest ratione

tyrannus convincere
Nec promissis neque blando

sermone seducere,
Verberibus laceratam

taetro clausit carcere,
Caelesti cibo refectam

venit sponsus iungere.
Duodenis in diebus

nocte curat spargere,
Regis uxor cum ducentis

baptisma recipere.

Ad Sextam.

4. Insanit rex, cum a cunctis

incolumis cernitur,
Quam aestimat fame tortam,

nefanda conficitur
In eam rotarum moles,

quae fulmine solvitur,
Paganorum quater mille

numerus opprimitur.
Regis uxor tortis mammis

decollata redditur
Christo, deos detestata,

per quos rex decipitur.

Ad Nonam.

5. Exsecratum cor crudele

dum milites comperit
Cum Porphyrio baptisma

recepisse praecipit
Decollari et dimitti

canibus ; tunc perficit
Eius iussa spiculator,

necem turma despicit,
Parvipendens peritura

gressus illuc dirigit,
Ubi mortem vita nescit

ecclipsisque deficit.

Ad Vesperas.

6. Katherina condemnata

rogat tunc praesidio
Christum, precans imitatur,

demulcet alloquio.
Vox divina Fiat venit,

caput offert gladio,
Genu flectens, ne tardetur

palmae retributio,
Pro sanguinis unda lactis

manavit effusio,
Philosophi naturalis

hebetat hic ratio.

Ad Completorium.

7. Ab angelis baiulatur

completo certamine
Infra lapidem humanda

Sinai cacumine
Longe triginta dietis,

Auxitque de virgine
Oleum languidos curans

quocunque rubigine
Morbi ; precor, sic me lavet

sordis a caligine,
Merear ut secum frui

summo rerum lumini.