Meievitana 249

S. C. Concilii decisiones praesertim vero in Bononien.-Inter- pretationis rescripti, 14 Maii 1881; tum denique nova praxis iuri communi conformis in dioecesi inducta, nemine recla- mante, nisi duobus parochis Sliemae et S. Iuliani.

Animadversiones parochi Sliemae. Patronus thesim suam in duas partes dividit, in quarum prima discutit de praefatae consuetudinis existentia, in secunda de eius valore iuridico. Quoad primum negari non posse, ait ipse, eiusmodi consuetudinem extitisse in tota dioecesi Melevitana usque ad a. 1881, cum id apertis verbis etiam Episcopus admittat.

Quod autem haec generalis consuetudo adhuc in prae- sens, praesertim in paroecia loci Sliemae, perduraverit, pluri- bus demonstrare satagit. Re quidem vera parochus loci Attard, nemine reclamante, elevavit omnia cadavera ex manicomio intra fines suae paroeciae existenti. Item duo parochi Flo- rianae et Portus Salutis, propter publici coemeterii commu- nitatem , alterna vice élevant cadavera omnia hospitii cen- tralis Melitae existentis ad quamcumque paroeciam spectantia. Quinimo, quum a. 1882 quidam parochus, ad obtinendum emolumentum pro associandis cadaveribus pauperum a Gu- bernio statutum, praetenderit elevare a dicto hospitio cada- vera suorum filianorum; haec praetensio a Curia Melevitana fuit reiecta, utpote consuetudini iam extanti contraria.

Ipse parochus Sliemae omnia cadavera elevat ex loemo- comio, et nemo ex parochis conquestus est; imo, nullo ad- versante , plures elevationem cadaverum alienae paroeciae, etiam Portus Salutis, peregit. Deinde, quoniam Episcopus sustinet dictam consuetudinem exolevisse, advocatus plures parochorum attestationes defert id profecto impugnantes.

Demum patrocinator concludit paroeciam loci Sliemae a. 1878 erectam fuisse, quo tempore in tota dioecesi adducta consuetudo ab immemorabili existebat, eamque usque ad praesens servasse; quapropter, etiamsi admittatur hanc con- suetudinem in aliqua paroecia ex parochi indulgentia dispa-