250. De sancto Landelino.

1. Salve, pater exsulantum
Landoline, qui non tantum
Peregrescens exstitisti,
Sed ad palmam pervenisti

Martyrum laudabilem.
De Scotorum stirpe natus
Adulescens tu beatus
Adis freta navigatus,
Flumen Rheni transfretatus,
In terram amabilem.

2. Hospitatus a relicta,
Altorf villa infit dicta,
Cuius nata tunc afflicta
Est et visu derelicta

Dei iudicamine.
Nemus intras et evellis,
Struis, plantas, sed duellis
Venatores pleni fellis
Teque duris artant bellis

Toto cum conamine.

3. Sed ut Samson cum leone
Tu pugnabas in agone,
Humi iactum cum mucrone
[Te necarunt], sic coronae
Es adiunctus martyrum.

Te tunc Deus honoravit,
Hunc nam locum irrigavit,
Terrae fontes ministravit,
Per eosdem et sanavit
Morbum multifarium.

4. Te cum nata tandem dicta
Quaerit felix haec relicta,
Sentit dona benedicta

Luminis per reditum.
O beate Landeline,
Roga Deum sine fine,
Perducamur in sublime

Regnum eius caelicum.