250 VELITERNA

omnino pugnantia : 1. quod paroeciarum confinia ab ipso laico possent immutari, 2. quod paroeciarum confinia incerta esse possent, indeterminata, mutabilia ad libitum ipsorum lai- corum.

Praeterea parochus pressius ipsius facti quasi examinans rationem observat impossibile esse vel fere absurdum quod familia Graziosi, suae nobilitatis repetens originem ab Ec- clesia s. Michaelis, possit nunc respuere hanc antiquam Ec- clesiam et recognoscere uti suam paroeciam s. Mariae ec- clesiam.

Post haec pergit parochus ad probandum ius suum ex eo quod reapse familia Graziosi retinuit, uti suam, paroe- ciam s. Michaelis. Nam in regestis baptizatorum, quae ser- vantur in sua ecclesia invenit, quod Angelus Graziosi ab anno 1747 usque ad annum 1760 filios baptizavit in eccle- sia s. Michaelis, ibique suis filiis Franciscus Graziosi (prin- ceps suae gentis) similiter fecit ab anno 1783 usque ad an- num 1796; et ab anno 1753 usque ad annum 1801 mortui ex eadem familia in s. Michaelis paroecia tumulati fuerunt.

Denique animadvertit quod cum domus Graziosi ab initio divisa esset per intercapedinem in duas partes, quarum una in territorio s. Michaelis, in s. Mariae finibus alia extabat, ob unionem postea factam istarum partium in unam domum, ipse usque adhuc iurisdictionem promiscuam cum parocho ad s. Mariae exercuit in domum Graziosi; et hoc per senten- tiam Curiae Veliternae anni 1730, et per decretum Arbitri anni 1752.

Quum vero, concludit parochus, pars domus Graziosi, olim pertinens cuidam Berlecca in territorio s. Michaelis sita, partem principalem actualis domus Graziosi constituat, nil vetat, quominus, hic applicent EE. V V . tritum adagium - Maior pars trahit ad se minorem -.

Dubium

An et cuius favore constet de iurisdictione parochiali in

casu etc.