250 EX S. G. RITUUM

R O M A N A .

In o r d i n e divini Officii r ec i t and i S a c r i q u e p e r a g e n d i p r o a n -

no 1901, ad u s u m Rrni Capitul i e t Cleri P a t r i a r c h a l i s Bas i l i cae

V a t i c a n a e , ad d i e m 11 Iunii , f e s t u m S . B a r n a b a e Apostol i d u p l .

m a i . h a b e t i n t e g r a s V e s p e r a s , i n c o n c u r r e n t i a c u m festo S . L e o -

nis III P o n t . Conf. e i u s d e m r i tus e t a e q u e p r i m a r i o . Q u u m v e -

r o c i rca h a s V e s p e r a s ita d i spos i t a s a l iqua e x o r t a fuerit d u b i -

tat io, q u i d a m c a l e n d a r i s t a e a S a c r o r u m R i t u u m C o n g r e g a t i o n e

o p p o r t u n a m d e c l a r a t i o n e m s u p e r d igni ta te S . B a r n a b a e A p . ir*

S a c r a L i tu rg i a h u m i l l i m e e x p o s t u l a r u n t (1).

(1) Tota ratio ortae difficultatis circa qualitatem apostolatus S. Barnabae in hoc sita est, quod Apostoli, a Christo Domino constituti, duodecim sunt, qui- bus adiectus est vocatione divina per ipsum Christum Iesum post suam adscen- sionem, S. Paulus, cui cum S. Petro principatum est meritus apostolorum. Bar- nabas vero neque ab Ecclesiae Patribus, neque a Sacra Liturgia duodecim Apo- stolis aequiparatus unquam invenitur. Licet ergo in Actibus Apostolorum (XX, 2) legatur, Spiritum Sanctum dixisse prophetis et doctoribus Ecclesiae Antio- chenae : Segregate mihi Saulum et Barnabam in opus ad quod assumpsi eos, nempe inter gentes, ut Paulus ait (Gal:, II, 9); nihilominus inter veros Aposto- los, uti Mathias et Paulus, nequaquam adnumeratus est. Hinc est quod Augu- stinus (Expositio super Ps. 86) et Beda (In Natal. S. Benedicti), prout legitur in Breviario Romano (Com. Ap. in 2 et 3 Noct.), dicunt, Paulum tertiumdeci- mum locum obtinuisse inter Apostolos ; nemo autem similiter quartumdecimum dixit obtinuisse Barnabam.

Quae cum ita sint, videretur deesse omnino, in sancto Barnaba, qualitas Apostoli stricte sumpti; ideoque illum ius nullum habere praelationis super alios Sanctos, iuxta ordinem hierarchicum festorum a Rubrica acceptum (Tit. XI. n. 2), nempe: 1. Festa Domini; 2. B. M. Virginis; 3. Angelorum; 4. S. Ioannis Bapt.; 5. S. Ioseph; 6. Apostolorum.

Sed contra, optimo iure S. R. C hoc Decreto suo recognovit et statuit, praecellentiam S. Barnabae super alios Sanctos tribuendam esse. Et sane; festa Evangelistarum non inveniuntur in citata Rubrica, quae ordinem ponit festo- rum, iuxta dignitatem personalem, nihilominus, pluribus Decretis, ut, ex. gr., 4 Septembris et 18 Decembris 1773, S. R. C. eosdem honores et privilegia tribuerat festis Apostolorum et Evangelistarum.

Neque hic aliquis dicat, haec duo decreta expuncta fuisse, ideoque nullius amplius esse roboris, quia ratio eorum omissionis in nova collectione, non est quod aliter nunc iudicaverit S. R. C, circa paritatem iurium Apostolorum et Evangelistarum, sed quia novo unico Decreto N. 3808, de festis primariis et secundariis, idem statutum est.

Si ergo Evangelistae praeferri debent ceteris Sanctis, licet in Litaniis San- ctorum nominentur post S. Barnabam, tanto magis praeferendus erit S. Barna- bas, qui in Litaniis locum tenet, ultimum quidem, sed reapse inter Apostolos, et ante Evangelistas similis privilegii participes.