TARNOVIEN. 251

Momento primi tentaminis abfuit seminatio; inter se- quentia fuit, ast dubito an interius in vas. penetravit. Imo duos testes adducit, quorum unus testatur se.. ab Antonio au- divisse: omnia bene; alter vero: se bene actum complevisse.

Ad tertium argumentum, seu ad investigationem a me- dicis iudicialibus in corpore mulieris peractam descendens defensor praeprimis obiicit praescriptum aquae tepentis bah- neum in themate posthabitum fuisse; neque ob obstetricibus seorsim, et adstante honesta matrona, sed a medicis inspectio- nem expletam fuisse. Nec satis; sed inter acta processus re- periri quidem, ait, explanationem relationis a peritis coram tribunali laico editam, sed frustra quaeri relationem ipsam, qua periti, iuxta instruct. S. C. O. expleta recognitione, referre debent de statu in quo mulier inventa fuit, et an ulla fraus ad virginitatem simulandam adhiberi potuerit.

Quin huic difficultati haud satisfactum videatur per re- lationem a duobus medicis post peractam iussu patris Helenae inspectionem, scriptam ; nam ista peritialis inspectio prae- terquam quod multis cautelis destituta existit, est extraiu- dicialis, neque medicorum iuramento suffulta. Quae omnia impingere inquit in decretum S. C. C. diei 4 Febr. 1884 iuxta quod asportandae erant a tribunali civili ad ecclesia- sticum non modo praefatae responsiones et explanatio, sed praesertim scripta relatio, quam periti iudiciales inibi depo- suerunt, et periti extraiudiciales iuramento supponenda erant.

Ex hisce omnibus concludit matrimonii inconsummatior- nem haud probari 1. ex argumentis ad adstruendam physicam Helenae virginitatem allatis, quoniam argumenta non ea sunt, quae omnem errandi formidinem excludant: neque 2. ex obiecta Antonii impotentia, de qua non magis quam de mulieris integritate certum iudicium ferri potest usque dum non exhibeatur scripta relatio, quam medici iudiciales, qui recognoverunt Antonii corpus, edidere.

Relate ad causas pro obtinenda dispensatione adductas, de iis haud disputandum esse praemonet, quia de matri- monii inconsummatione, ut oportet, haud constat. Verum