252 TARNOVIEN.

et hoc praetermisso, allatas causas despiciendas esse asserit, quia etsi in iure idoneae, in facto tamen certae non sunt. Sane quoad ohiectam viri impotentiam dato etiam, quod: Quando impotentia adstruitur pro motivo et causa gra- tiosae dispensationis, non exigit certam et concludentem probationem, hanc sententiam minime obtinere putat, dum de impotentia eatenus dubitatur, quatenus praesidia ad ve- ritatem detegendam idonea adhibita haud sunt, scilicet usque dum dubium est vincibile.

Relate ad secundam causam, quae in animorum aver- sione consistit, defensor, duce Pyr. Corrad. prax. dispen- sat, lib. 8 cap. 7 n. 33 prop. fin. observat animorum aver- sionem tum attendi, cum ea est 1. gravis, ita ut inter coniuges ortae iam sint graves discordiae, graves dissen- siones, odium maximum: et 2. implacabilis, seu absque sanioris mentis probabili spe; adeo ut neces et gravia scandala inter ipsos et eorum consanguineos possint pro- babiliter timeri. Porro animorum aversionem, si qua existit inter Helenam et Antonium neque gravem, neque implaca- bilem esse ex iis quae in actis prostant, apparere.

Quo tandem ad tertiam causam seu ad incontinentiae periculum ex parte mulieris, eam docci faciendam esse, nisi constiterit de existentia primae vel alterius causae. Ete- nim si Antonius impotentia haud laborat, si praefata ani- morum aversio haud est gravis et implacabilis, Helena in- continentiae periculo prospicere potest et debet non per alias nuptias, sed per cohabitationem cum legitimo coniuge An- tonio Broniewski.

Quibus aliisque praenotatis, enodanda proposita fuerunt sequentia

Dubia

I. An constet de nullitate matrimonii in casu. Et quatenus negative :

II. An sit consulendum SSmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato in casu.

RESOLUTIO. Sacra C. Congregatio re discussa sub die