252

Animadversiones parochi S. Pauli Naufragi. Ex altera parte Vicarius curatus S. Pauli Naufragi praemittit, se toto tempore, quo parochiali munere functus est, nullo con- tradicente , suos parochianos in aliena paroecia demortuos elevasse ; quemadmodum omnes alii parochi egerunt relate ad suos parochianos in eius paroecia morte abreptos. Qui minime prohibuere quin et alii suos elevarent in ipsorum parochia demortuos ; solum autem parochi Sliemae ac S. Iu- liani huic consuetudini obstiterunt, uti ex pluribus parochorum attestationibus liquet.

Sed neque ratio territorii, neque consuetudo ab imme- morabili parochianos alienae paroeciae elevandi, parocho Sliemae suffragari potest. Non quidem ratio territorii; nam parocho ius inest funera peragendi eorum, qui in sua paro- chia decedunt , quos quidem, dum in vivis erant, spiritali pabulo pascere consueverat; Clem., Dudum, de sepult.; Reif- fenstuel (Ius-can., lib. ß, tit. 28, n. 16), etc. Ex quibus Vica- rius curatus infert, parochi iurisdictionem non territorium sed personas afficere : « Territorium cuiusque parochi est impro- prium, et eius iurisdictio seu potius officium non est affixum loco, quemadmodum iurisdictio Ordinariorum, sed consistit ac fundatur in persona parochianorum » ; Scarfant. (ad Cec- cop., lib. ß, add. 48, n. 8). Proinde si aliquis in rure decedat, non a rurali sed a proprio parocho, cui ius funerandi spectat, elevandus erit.

Neque consuetudinis ratio invocari potest; quae, quamvis ab immemorabili existat, nullam iuxta ipsum contra paro- chialia iura vim habet. Sane in causa A ndrien.-Iurium et privilegiorum, 2 Iun. 1 8 8 3 ( i ) et praecipue in Baren.-Iurium, 2 iun. 1 8 2 0 ; in Nullius Sub lacen.-Iurium parochialium, 29 Iun. 1 8 2 5 , expresse edicitur: «Parochorum iura sarta te- ctaque existimanda esse, non obstante quadragenaria et cen-

(1) Cfr. Acta S. Sedis, vol. 16, p. 1 8 1 - 1 9 5 .