EX S. G. INQUISITIONIS 253

DUBIUM ; an schismaticus in bona fide constitutus absolvi possit a Confessario Catholico.

Feria IV, die 20 Iulii 1898.

Huic Supremae Congregationi S. R. et U. Inquisitionis fuit propositus enodandus s equens c a s u s :

Bonifacius in partibus Schismat icorum Orientalium a r d u a m missionarii apostolici vitam agens , quadam die in tribunali poe- nitentiae sedens , inter alias, Agatham invenit, quae genera lem anteactae vitae confess ionem apud i p s u m inst i tuendam humili- ter et en ixe petit. Agathae petitioni Bonifacius annuens , e a m ma- x ima patientia et caritate audit et adiuvat. Sed ecce, d u m bona mulier ordine et praecis ione admirabili, nec non fervida fide, humilitate ac lacrimarum copia sordes confitetur, hoc deinde subiungi t : se n u n q u a m suis sacerdotibus, utpote pravis mori- b u s imbutis ac sacramental is sigilli min ime curantibus , con- scientiam s u a m ita fideliter aperuisse, ac denique Confessarium exorat ut ei det ven iam se apud ipsum semper in posterum peracturam ut Eucharist iae Sacramentum in sua propria Ec- clesia recipere digne valeat.

Quibus auditis, confessarius comperit i l lam n o n e s s e de gremio, sa l tem de corpore, Eccles iae Catholicae, et anx ius non p a r u m factus, s e c u m quaerit q u o m o d o c u m spirituali poeniten- tis bono haud facile iudicium componat . Ac primo quidem de praecipuis f idei articulis i l lam interrogat, q u a m satis instructam reperit; dehinc prudenter sciscitatur ab ea quid de sch ismate sentiat, quidque de necessaria f ide ac subiectione in Eccles iam Catholicam atque in eius visibile Caput. Quibus illa : Christiana sum, respondit: schisma nescio quid sit; ego unam ubique ter- rarum veram Christi Religionem agnoseo, in qua vivere et mori cupio: mea certe non refert de quaestionibus iudicare, quae sicut a sacerdotibus exortae sunt, ita et ab ipsismet christiana inter se caritate concilientur. Quare, sequitur devota mulier, cum crastina die sit apud nos ob peculiare Festum magnus in communione Altaris populi concursus, obsecro te, pater san- cte ut sicut meam plenam confessionem iam audivisti, ita nunc et absolvas me paupereulam a peccatis, de quibus maxime do- leo, ut et ego eœultanti animo ad sacram Synaxim accedere possim.