Ex S. C. Concilii

etiam Card. Petra (Ad Constit. Caelestini III, sect. A, n. 22), loquens in specie de funeribus explendis, ait : « non posse in terminis funerum statui concordiam absque beneplacito Apo- stolico ».

Neque negotium facessere potest quod in themate, cum sermo sit de consuetudine immemoriali, ad eam abolendam requiratur ut praxis contraria per longum tempus invalescat; siquidem in casu agitur de consuetudine contra ius et iuxta Reiffenstuel (Ius can., lib. I, tit. IV, n. 196) sufficit decennium pro introductione novae consuetudinis : « Quando consuetudo posterior contra aliam consuetudinem reducit nos ad terminos iuris communis ecclesiastici, sufficere tempus decem annorum ad tollendam contrariam consuetudinem priorem, tenet Ab- bas, cap. ult., n. 19, h. tit., etc. ». Decennium autem effluxisse ab an. 1881 usque ad praesens in comperto est.

Dubium. An parocho Sliemae competat ius levandi ca- davera, ducendique funus usque ad limites propriae paroeciae, eorum qui cum parochiani non sint, in eadem paroecia mo- riuntur in casu.

Resolutio. S. C. Concilii, praedicto dubio in folio pro- posito, die 30 aprilis 1904 respondendum putavit: « In casu standum iuri communi ».

Colliges

i 0 . Vi iuris communis cadavera filianorum, in aliena paroecia decedentium, a parocho proprio non autem a parocho loci decessus elevanda et associanda sunt.

2 0 . Nam sacri canones in ordine ad sepulturam non atten- dunt locum, ubi quis in extremis reiicitur, ?ed ubi in vivis coelesti pabulo refici consuevit.

3 0 . Huiusmodi autem iuris assistentia favore parochi proprii infringi potest per consuetudinem immemorabilem, vel centenariam sine titulo, aut etiam quadragenariam cum titulo colorato.