251.

1. Nunc omnes ornat chrisma quos,
Veris, Maria, vernans flos,
Ob prolem tuam salva nos,
Quod consolationis dos,
Sit haec virgo labiis eos,
Cum in deserto magnus bos,
Thalmut enarret, cujus mos,
Montem glutire,
Cifra caecat hos.

2. Dubitantes de vera re,
Velle Deum unire se
Beatae genitrici, quae
Peperit sine partus vae,
Licet Judaei spernant te,
Nos tamen firma vera spe
Credimus matrem Dei, ne
Perdas languentem, sana me,
Incredulos de vita le,
Bovem credens,
Judaea, semper fle.

3. O miserorum vera spes,
Auxilium credenti des,
Credentis ne labatur pes,
Amplius hoc quam mira res,
Quod, caecagens, adhuc non fies,
Licet in falsitate stes,
Cave, ne tuus labat pes,
Si tua non delicta fies,
Filum damnationis nes,
Ni credas, quod
Surrexit Christus pres.

4. Flagrantiae vernalis flos,
Maria, copiosa dos,
Delicta salutiva eos,
Propheticum te laudat os,
Judaei, Thalmut caecat vos,
Quos fraude
Subvertit Dagon mos,
Hujus melos delectat nos.