CELEBRATIONIS MISSARUM. 255

posset ea praestare fidelibus in Oratorio quae praestaret Pa ro - chus in paroecia; quod alias S. Congregatio facultatem concesse- rit celebrandi in simili Oratorio, addita clausula: sine praeiudicio iurium paroecialium.

Proposito itaque dicto dubio die 17 Septemb. 1722, S. C. respondit: In decisis, excepta festivitate S. Annae, et amplius. Haec ex illa causa Lucana*

Observabatur insuper hanc Antistitum facultatem non solum referri ad Oratoria erigenda, sed etiam ad iam erec ta , ut in Bre- dana diei 22. Februarii 1862 §. His tandem. Qua quidem facultate usum etiam fuisse Benedictum XIV. cum Archiepiscopus erat Bononiensis, lnslit. eccles, hin. 8, qui ob dictas rationes prohibuit quoque, ne in aliquibus ruralibus ecclesiis intra mille passus a paroecia constitutis Missa diebus festis celebraretur.

DEFENSIO CAPPELLANI ET AGRICOLARUM. Horum Orator facta rerum narratione initio animadvertit, Canonicum testatorem valde prae- dilexisse tum in vita tum in morte per testamentum templum illud et commoditatem circumstantium agricolarum: conventio- nem initam anno 1726 apprime servasse, ac obligasse suos eri- gendos Canonicos, ut conventam Missam , idest pro populi com- moditate celebrarent, praeter alias sacras functiones, in eo tem- plo perpetuo statis temporibus peragendas, eamdemque conven- tionem et legem fuisse ab eo tempore usque in praesens ad- amussim servatam.

Sed facta etiam hypothesi, hanc legem celebrandi eam Mis- sam pro populi commoditate non fuisse clare in testamento ex- pressam, contendebat Orator, ipsum templum haeredem inscri- ptum seu Cappellanos dein constitutos, qui bonis templo relictis fruerentur, teneri tamquam haeredes ad onera satisfacienda per- petuo contracta a testatore.

Neque heic agi de Cappellania, sed de simplici onere cele- brandi Missam primo mane in agricolarum commodum, qui non possent omnes accedere ad aliam ecclesiam; ad quod onus non solum sese obligaverat testator per eam conventionem, sed suos quoque haeredes in futurum expresse obligavit.

Ñeque posse Ordinarium, quamvis amplissima facultate prae- ditum in exsequendo testamento subvertere manifestam Testa- toris voluntatem, praesertim quando voluntas illa iam exsecu-