24S. (138.) Planctus David super Abner, filio Ner,
quem Ioab occidit.

1b. Abner fidelissime,
Bello strenuissime,

1 b. Amor ac deliciae
Militaris gloaiae,

2 a. Quod vis non praevaluit,
Dolus in te potuit ;
Per quem peris proditus
Par eius sit exitus,
Nullis dignus fletibus.
Quos tuus dat omnibus.

2 b. Dolus exsecrabilis,
Casus miserabilis
Cogunt ad continuas
Hostem quoque lacrimas,
Dissolvitque pietas
Mentes adamantinas.

3 a. Hostis regni
Dum fuisti

Manifestus,
Semper claris
Es triumphis
Sublimatus.

3 b. Multis damnis
Nos multasti

Nulla passus,
Armis potens,
Sensu pollens,

Vir perfectus.

4 a. Israelis

Murus fortis,

ludae metus,
Inimicus
Et amicus

Eras summis.

4b. Tandem nostris
Cedens votis

Inis foedus
Et spe pacis
Arma ponis

Male tutus.

5 a. Dum timendum
tibi credidisti,
Periculis

cunctis providistis;

5 b. Fide nostra

fidens corruisti,
Quam de tua

vir verax pensasti.

6 a. Armati qui horruit
Nomen Abner,
Inermi praevaluit
Tibi, Abner,

6 b. Nec in via congredi
Tecum ausus,
Portas urbis polluit
Per hoc scelus.

7 a. Milites, militiae
Ducem tantum
Lacrimantes plangite
Sic prostratum!.

7 b. Principes iustitiae
Sumant zelum
In tam exsecrabile
vindicandum.