258 LITTERAE

quodam pudore deterriti non audent id quod sentiunt libere profi- teri , multoque minus reipsa perficere : deterrimorum vis exemplo- rum in mores populares passim influit : societates hominum non honestae, quae a Nobismetipsis alias designatae sunt, flagitiosa- rum artium scientissimae, populo imponere , et quotquot possunt, a Deo, a sanctitate officiorum, a fide christiana abstrahere atque abalienare contendunt.

Tot igitur prementibus malis , quae vel ipsa diuturnitas ma- iora facit, nullus est Nobis praetermittendus locus, qui spem sub- levationis aliquam afferat. Hoc consilio et hac spe sacrum Iubilaeum indicturi sumus, monendis cohortandisque quotquot sua est cordi salus, ut colligant paullisper sese, et demersas in terram cogita- tiones ad meliora traducant. Quod non privatis solum , sed toti futurum est reipublicae salutare, propterea quod quantum singuli profecerint in animi perfectione sui, tantundem honestatis ac vir- tutis ad vitam moresque publicos accedet.

Sed optatum rei exitum videtis, Yenerabiles Fratres, in opera et diligentia vestra magnam partem esse positum, cum apte stu- dioseque populum praeparare necesse sit ad fructus, qui propositi sunt, rite percipiendos. - Erit igitur caritatis sapientiaeque ve- strae lectis sacerdotibus id negotium dare, ut piis concionibus ad vulgi captum accommodatis multitudinem erudiant, maximeque ad poenitentiam cohortentur, quae est, auctore Augustino, bonorum et humilium fidelium poena quotidiana, in qua pectora tundi- mus, dicentes: dimitte nobis debita nostra (1). Poenitentiam, quaeque pars eius est, voluntariam corporis castigationem non sine causa primo commemoramus loco. Nostis enim morem saeculi : libet plerisque delicate vivere , viriliter animoque magno nihil agere. Qui cum in alias incidunt miserias multas, tum fingunt saepe caussas , ne salutaribus Ecclesiae legibus obtempèrent, onus rati sibi gravius, quam tolerari possit, impositum, quod vel abstinere certo ciborum genere, vel ieiunium servare paucis anni diebus iu- beantur. Hac enervati consuetudine, mirum non est si sensim totos se cupiditatibus dedant maiora poscentibus. Itaque lapsos aut pro- clives ad mollitiam animos consentaneum est ad temperantiam re- vocare : proptereaque, qui ad populum dicturi sunt diligenter et enucleate doceant, quod non modo Evangelica lege, sed etiam na- turali ratione praecipitur, imperare sibimetipsi et domitas habere cupiditates unumquemque opertere : nec expiari, nisi poenitendo,

(1) Epis t . 108.