256. De s. Iohanne Evangelista.

1 a. Regia

diva tuae sorti patet,
cultu pio
praefulgens, gratia

1b. Florida,

roriferis virtutibus
ad caelica
pertingens agmina.

2 a. Secludis
cuncta vitia
noctica,
caenica,
hypocrisitica,

2 b. Includis

cuncta munera

lucida,

nitida

atque veridica.

3 a. Virgo duplo tu,

Iohannes, lux theologa,
in patre verbum vides et
intonas hominibus
tuba theorica:

3 b. "In principio
filius, sapientia
et verbum erat cum Deo,
et Deus erat verbum,
per quod sunt omnia."

4 a. Quanta gratia
omnipotentis,
quantum cara caelica
facit terrea!

4 b. Dam mens humana
iacet indigna,
illam cito gratia
levat ad astra,

5 a. Excolit intus corda
squalida,
sordes purgat,
componit ornamenta,
ponit lumina,
tunc videt
anima ultra sidera.

5 b. Hinc transscendit omnia
creata

circumscripta,
figit se in divina,
ubi nil transit,
varium
nihil, alternitas nulla.

6 a. O quam suavis
visio illa,
ubi est summa
refectio nostra,
quies vera suis
certaque vita;

6 b. O quam beata
Iohannis vita,
quae sibi tanta
meruit gaudia,
ubi nunc congaudet
et per saecula!

7 a. Nihil ergo iam exoptas,
nil, Iohannes, te fatigat;
mutasti mortalia
vita capta.

7 b. Ubi gaudes cum beata
virgine Christi, Maria,
pro vita gloriosa
virginea.

8 a. Nunc ergo sancta caritas,
qua plenus Deo frueris,
exoret pro trementibus
sub clementia divina,

8 a. Ut, qui de tua gloria
mendicamus extra pulsi
miseri, pace recepta
Christo mundemus intima ;

9 a. Cum quo nos etiam

tecum possimus gratulari
per habitacula
caelestia.

9 b. O rex misericors,
O misericordissime,
tua gratia nos
tibi serva,

10. Ut ad caeli claustra
nostrum pertranseat
Alleluia.