VICENTIN. 261

Benedicti XIV. praeclarum de nostro puero Martyre suffragium in- firmare curabat: 1.° quod innitatur totum Curiae Patavinae te- stimonio , ducentis et sexaginta annis ab eiusdem Pueri nece in lucem edito: 2.° quod licet Pontifex nihil desiderari asserat ut pueris illis (inter quos et nostro Laurentio) debeatur idem cul- tus iisdem in locis in quibus centum ante id temporis annos illum continenter sunt consecuti, tamen addit =» scientibus et probanti- bus ordinariis; quod quidem in casu nostro minime accidisse, imo contrarium omnino evenisse compertum est.

ORATORIS RESPONSIO ET OBIECTIONUM CONFUTATIO . - Omnibus

quae ab Fidei Promotore oggesta essent in duo praecipua ca- pita redactis nempe, hunc cultum vitiosum fuisse, quod inscia Apostolica sede , et invito loci Ordinario incoeptus fuerit, et eius cultus centenariae praescriptionis documenta deesse; quod ad Sedis Apostolicae ignorantiam excludendam, incredibile pror- sus esse ait ut tot sapientes probique Episcopi de re tam gravi Pontificem non admonuerint : profecto vel crassae igno- rantiae , vel sui muneris negligentiae incusandos fuisse certum est. Dein negabat Sedem Apostolicam ignorasse cultum nostro Martyri Marosticae atque alibi exhibitum, quod Marcus Corner Episcopus Patavinus processum, quem pro illius Canonizatione conficiendum curaverat, ipse Romam detulerit ad Clementem VIII. licet dein mortuo Romae eodem Antistite processus ille deperiit. Num et Bened. XIV. ignoravit qui tam praeclarum pro eo suf- fragium dedit ? Sixtinam autem Constitutionem, seu potius Epi- stolam peculiarem casum spectasse. Tertio denique contendit Cau- sidicus necessario non exigi Sedis Apostolicae sive scientiam sive consensum ad hoc ut legitima cultus praescriptio habeatur, sed suf- ficere scientiam et tolerantiam Ordinarii: quod quidem demonstra- bat ex particula vel qua Bened. XIV. de hac materia disserens loc. saep. cit. utitur: Opus insuper est (ad comprobandum cultum imme- morabilem) ut accesserit scientia ac tolerantia Sedis Apostolicae, vel Ordinarii : hinc licet Romani Pontifices beati nostri marty- ris cultum constanter ignoraverit , nihil prohibet quominus hic legitime et inchoari et praescribi potuerit. At enim adest Pon- tificis expressa inhibitio in Epistola Sixtina supra citata. Sed haec, reposuit egregius Orator , non tantum cultum ipsum re- movet quam illius consequentias, scilicet civium odia in Iudaeos,