MARIANOPOLITANA 261

quod cum Testis I dixerit: « carum habeo indicare aliam vitam Servae Dei exaratam a Domino Glandelet... etiam opus, quod est in Archiviis Congregationis Nostrae Dominae in Monte Regali, scriptum fuit solum post 15 annos a morte Servae Dei » duo diversa esse « vita Servae Dei scripta a Domino Glandelet, et opus quod etiam est in Archiviis » facile deprehenditur. 5° hac Causa tres esse probationum fontes, nimirum testes, scripta Servae Dei , et extraiudicialia documenta. Haec postrema ait iam exclusisse : quoad vero superiores probationum fontes ani- madvertit, testes huius Processus tertii ordinis èsse et subsi- diariae tantum probationi idoneos, cum examinati fuerint altero saeculo ab obitu Servae Dei ; et aequalis probationis potiore iure, dicenda esse scripta eiusdem Servae Dei in ipsum Proces- sum inserta : hinc utrorumque probationes tanta levitate labo- rare, ut Causa haec in posterum vel maxime beneficio bene- dictini decreti anni 1741, nunquam frui poterit eo nempe be- neficio quod spectat ad subsidiariae probationis speciem, qualis in hac ipsa Causa non est, cum oralis traditio ad iuris rigorem probanda sit. Neque dicendum, opponenda haec esse cum agetur de virtutibus, non vero nunc in dubio famae sanctitatis virtutum et miraculorum ; praxis enim S. C. requirit « debere Postula- tores in sua Scriptura et Summario famam virtutum et mira- culorum plene et concludenter probare » quod in casu nostro fit demonstrando eam iugiter durasse, ac vividiorem in diem exti- tisse, idque ex traditione non ex scriptis Servae Dei, quae ad eamdem famam nullimode referri possunt. Ád históricos demum quod attinet, hos non constituere perfectam vel adaequatam huius famae probationem, sed esse solum pura adminicula (Be- ned. XIV, lib. IL Cap. 40, n. 1). 6. Famae Sanctitatis, quae in opinione communi consistit de puritate et integritate vitae ac de virtutibus heroicis, non congruere existimationem, qua Serva Dei dicitur floruisse maxime ob institutionem puerorum, puel- larumque. Nam huic institutioni operam datura Canadensem Regionem adivit ex pacto, quod in Gallia iniit cum Praetore Marianopolitano cognomento Maisonneuve ; ita ut nonnisi civilis contractus intercessisse videatur inter utrumque, nec probabile