264 MARIANOPOLITANA

sertim testis V affirmans semper illi obsequutam fuisse » sub- mittens se puellae instar cunctis eius ordinibus. Hoc insuper in loco animadvertit, animi angustias per quatuor annos passam esse tum « quando Serva Dei ab officio Antistitae cessavit, in summum dolorem incidit, tum hisce angustiis saevientibus : » ipsa se reprobatum putavit, nec preces, nec meditationes, neque Communiones, nec verba Dei hominis perturbatum eius animam, solari et confirmare potuerunt : ipsa credidit se obnoxiam da- mnationi. Unde concludit inquiens : Hancne dignam existimes, quae uti perfectum obedientiae ac fortitudinis exemplar omnibus christifidelibus proponenda videatur ?

RESPONSIONES ADVOCATI AD EXPOSITAS ANIMADVERSIONES. Pa-

tronus Causae praedictas obiectiones sequenti diluit ratione 1. De adolescentia et iuventute a Serva Dei in Trecensi civitate trans- actis et de fama eius Sanctitatis in eadem civitate Testes in Pro- cessu Marianopolitano examinati, ex traditione sive orali sive scri- pta, vel in Gallica vel in Canadensi regione accepta, plurima et praeclara deposuerunt. Animadvertendum porro maximam vitae partem transegisse in Marianopolitana civitate, in qua sancte obiit; et quamvis omnia ignorentur, quae illius adolescentiam et iu- ventutem respiciunt, tamen e doctrina Ben. XIV plene comproba- tur fama de alicuius Servi Dei virtutibus ac sanctitate, saltem per decem postremos illius annos; at in hac Dei Serva non decem sed quadraginta septem anni habentur, quae ad obitum usque in Ma- rianopolitana civitate sancte traduxit. 2. Allata auctoritas Be- nedicti XIV solum ea respicit vetusta manuscripta de quibus « altum a maioribus fuerit silentium; » sed in nostro themate de iis manuscripta nedum maiores siluerunt, verum ut rata habuerunt; quin imo his usi fuerunt gravissimi historici nimirum Glandeiet in vita Servae Dei anno 1715, Ransonnet anno 1728 in Biographia eiusdem Servae Dei, Mongolfier anno 1780, et Faillon mortuus Parisiis, non multis abhinc annis. Praeterea ea- dem manuscripta rata habita fuere tum ab Episcopo tum a Pro motore Fiscali in Processu Marianopolitano, utpote deprompta ex Archivio Instituti Servae Dei et authentica ab ipso Episcopo de- clarata. 3. Immerito exiguntur potiora et graviora historica mo-