LITTERAE 265

gentia est in re tanti momenti , ne quid, non m o d o superbia, sed ne levitate quidem animi imprudentiave pecce tur : in pri- mi sque ne plus aequo tribuatur sententiis qu ibusdam novis , quas metuere satius est, non quia n o v a e sunt, s ed quia p lerumque fallunt specie q u a d a m et s imulat ione veri. Adamari hac illae c o e p t u m est, vel a quibus min ime debuerat, g e n u s interpre- tandi a u d a x atque immodice l iberum : interdum favetur etiam interpretibus catholico n o m i n e alienis, quorum intemperantia ingenii n o n tam declarantur sacrae litterae, q u a m corrumpun- tur. Cuiusmodi i n c o m m o d a in m a l u m aliquod opinione m a i u s evasura sunt, nisi celeriter occurratur. Omnino postulant eloquia Dei a cultoribus su i s iudicium s a n u m ac prudens : quod nullo m o d o poterit e s se tale, nisi adiunctam habeat verecundiam m o - dest iamque animi debitam. Id intelligant ac serio considerent, qu icumque pertractant divinos libros : i idemque meminerint , uti- que habere se quod in his studiis tuto sequantur, s i m o d o au- diant Eccles iam ut debent. Nec s i lebimus, N o s ipsos per Lit- teras Providentissimus Deus, quid hac de re sentiat, quid velit Ecclesia, dedita opera docuisse . Praecepta vero et documenta Pontificis m a x i m i negl igere, catholico homini licet nemini .

Cum notitia rectaque intelligentia Scripturarum m a g n o p e r e coniunctum illud est, versari sancte et utiliter in ministerio verbi. Tu vero in hoc genere , quantum vigilando conandoque potes , ne patiare quicquam vitii Sodal ibus tuis adhaerescere : s ed eni- tere et perfice, ut quae sacrum Consil ium negotiis Epi scoporum atque Ordinum rel igiosorum praepositum, non mul tos ante annos , datis in id litteris, monui t et praecepit, omnia inviolate serven- tur. Finis est e loquentiae sacrae e o r u m sa lus qui audiunt : quare tradere praecepta m o r u m , vitia coarguere, myster ia cognitu necessar ia ad vulgi captum explanare, hoc m u n u s , haec su- prema l ex est. Nihil in praeconibus Evangel i i tam absonum, q u a m in aliena dicendo, excurrere , mater iamve ad exp l i candum s u m e r e aut levioris moment i , aut ot iosam, aut altius pet i tam: qua ratione obstrepitur quidem paulisper auribus, sed nihilo- m i n u s ieiuna, q u a m venerat, multitudo dimittitur. Erudire, per- movere , convertere ad mel iora a n i m o s vel le debent, qui ad con- c ionandum pro potestate sacra accedant: quod tamen assequi , nisi diligenti praeparatione adhibita, nullo pacto queunt. De Mi- noribus igitur tuis, qu icumque id muner i s malunt attingere, tu dabis operam ut instruant atque ornent singuli sese , pr iusquam