Sermo V .

Emitte Spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terrae .

Speculanti mihi verum et recogitanti devote, quomodo Spiritus sanctus sua mirifica affluentia replevit hodie discipulos claritate ferventissima suae lucis ad cognitionem spiritualium veritatum, pietate vernantissima suae maiestatis ad. honorificationem omnipotentialium numinum, suavitate amoenissima suae bonitatis ad participationem superaffluentium unctionum, caritate copiosissima sui amoris ad promotionem divinarum laudum et inflammationem animorum , magnanimitate constantissima suae liberalitatis ad expugnationem iniquitatum et vitiorum ; videtur mihi, quod ista dies sit ad amorem Dei totaliter incilativa, ad unctiones gratiae totaliter invitativa, ad contemplationes caelicas totaliter sursum activa, ad excolenda divina praeconia totaliter inflammativa ; eapropter etc.

Emitte etc. Tria facit hic Propheta in persona Ecclesiae : primo implorat devotissime Spiritus sancti consolationem desideratissimam, cum dicit: Emitte. Secundo ostendit causam opportunissimam, cum subdit: et creabuntur, in gratia scilicet: quasi dicat: aliter non. Tertio exprimit huiusmodi utilitatem fructuosissimam, cum subinfert: et renovabis faciem terrae.

I. Quantum ad primum dicit: Emitte Spiritum g ratiae sanctificantis per castitatem integerrimam: Ezechielis trigesimo sexto : Dabo vobis cor novum et spiritum novum ponam in medio vestri.

Gratiae irradiantis per sapientiam perfectissimam: ad Ephesios primo: Pater gloriae det vobis spiritum sapientiae et revelationis in agnitione eius.

Gratiae irrigantis per benevolentiam diffusivam ; ad Romanos quinto: Caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum, qui datus est nobis. - Gratiae inflammantia per fervidi talem continuam: Actuum decimo septimo : Paulus autem, cum Athenis eos exspectaret, incitabatur spiritus eius in ipso.

Gratiae impinguantis per unctionis praerogativam ; Sapientiae duodecimo: O quam bonus et suavis est, Domine, spiritus tuus in omnibus:

Gratiae reficientis per suavitatem internam: Isaiae sexagesimo primo: Spiritus Domini super me, eo quod unxerit Dominus me. - Gratiae fecundantis per devotionem continuam: ad Galatas quinto : Fructus autem Spiritus est: caritas, gaudium, pax, patientia, benignitas, bonitas, longanimitas, mansuetudo etc. - Gratiae decorantis per conversationem angelicam: Iob vigesimo sexto: Spiritus eius ornavit caelos. - Gratiae stimulantis

per inspirationem sursum activam: ad Romanos octavo: Ipse Spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus.

Gratiae roborantis per tribulationum sustinentiam: Psalmus : Verbo Domini caeli firmati sunt, et spiritu oris eius omnis virtus eorum.

Gratiae dirigentis per unctionem perfectam: Isaiae sexagesimo tertio: Spiritus Domini ductor eius fuit. - Gratiae suspendentis per contemplationem caelicam .

Gratiae conservantis per perseverantiam indeficientissimam.

Gratiae consummantis per gloriam desideratissimam.

II. Quantum ad secundum subdit: et creabuntur, scilicet in studio caelestis gratiae et misericordias: Ecclesiastici vigesimo quarto .

In exemplo laudabilis vitae ; Isaiae quarto : Et creabit Dominus super omnem locum montis Sion etc.

In exercitio activae et contemplativae [vitae] spiritualis: Psalmus: Cor mundum crea in me, Deus etc.

In suspendio gloriae patriae ; Iob septimo: Elegit suspendium anima mea. - In convictu aeternae patriae: Deuteronomii vigesimo sexto : Et faciat te excelsiorem cunctis gentibus, quas creavit etc.

In desiderio martyrii et poenae ; Isaiae quadragesimo tertio: Ecce, ego faciam nova.

III. Quantum ad tertium subinfert: et renovabis, scilicet in die gloriae per praeclarissimam visionem divinae maiestatis .

Per deliciosissimam influenliam divinae bonitatis: Isaiae sexagesimo secundo, secundum aliam litteram ,

Per securissimam tentionem supernae felicitatis: Ezechielis trigesimo nono : Et non abscondam ultra faciem meam ab eis.

Per perfectissimam continuationem aeternae bonitatis: secundae ad Corinthios quarto: Id enim quod in praesenti est momentaneum et leve tribulationis nostrae, supra modum in sublimitate aeternum gloriae pondus operatur in nobis.

Per speciosissimam stolam sempiternae glorificationis corporis: primi Machabaeorum duodecimo: Summus sacerdos et gens Iudaeorum miserunt nos, ut renovaremus amicitiam et societatem secundum pristinum.

Sermo VI . Item, sermo fratris Bonaventurae.

Qui descendit ipse est et qui ascendit super omnes caelos, ut impleret omnia, ad Ephesios quarto .

Spiritus sanctus, qui est desiderabilissimus propter fructuositatem suae gratiae, amoenissimus

propter communicabilitatem suae gloriae, suavissimus propter desiderabilitatem suae praesentiae, nobilissimus propter sublimitatem suae naturae, efficacissimus propter virtuositatem suae potentiae ; ipse qui hodie sua influentia abundanti replevit corda Apostolorum , nostram irradiet intellectivam,- nostram inflammet affectivam, nostram dirigat intentivam, nostram fecundet interpretativam, nostram revelet auditivam, quo irradiante etc.

Qui descendit ipse est etc. In verbis istis exemplo Christi, qui fuit liber et speculum et exemplar humani generis et totius evangelicae perfectionis, traditur Christianis et maxime Fratribus Minoribus forma religionis et salvationis: quia quidem descendere et humiliari est via sive modus salutis sive beatitudinis, qui (modus) est ascendere et elevari et donis salutaribus adimpleri.

Circa quae omnia considerandum est, quod qui ascendere vult ad venerationem divinae maiestatis, de qua Exodi vigesimo quarto : Ascenderunt Moyses et Aaron, Nadab et Abiu et septuaginta de senioribus Israel et viderunt Deum Israel.

Ad contemplationem summae veritatis: de qua Isaiae secundo: Venite et ascendamus ad montem Domini et ad domum Dei Iacob, et docebit nos vias suas.

- Ad participationem divinae bonitatis:

oportet descendere ad considerationem suae fragilitatis: Isaiae quadragesimo septimo : Descende, sede in pulvere, virgo filia Babylon, sede in terra.

- Ad recogilationem suae caecitatis ; Ieremiae decimo octavo : Surge et descende in domum figuli et ibi audies verba mea.

Ad recognitionem suae servitutis: Exodi decimo nono: Ait Dominus: Vade, descende de monte Sinai.

Et talis adimpletur dono reverentiae ; Isaiae undecimo : Et replebit eum spiritus Umoris Domini.

Dono gratiae Spiritus sancti: Psalmus: Adimplebis me laetitia cum vultu tuo.