CAIETANA 267

adiunctis, qui decretum item pro illis editum in sacra vi- sitatione, haud respuerunt. Neque prodesse putat, consuetu- dinem ab oratore adductam , quae staret contra generalem legem, alios parochos huius Archidioecesis obligantem; ne- que posthabendum esse, Sacram C C . die 25 Septembris 1847 respuisse adductam consuetudinem in una Mekliniensi : neque obstare adiecit, Vallemcursam esse in Provincia romana; id enim pondus aliquod habent quoad privilegium Bullae Cruciatae tantum, Provinciis neapolitanis concessum.

Disceptatio Synoptica

PAROCHUS OBLIGARI VIDETUR. Et re quidem vera Archie- piscopi intentioni aperte favere videtur responsum S. C. C. in cit. Meklinien. diei 25 Septembris 1847, nam inter cetera proposito dubio : « An consuetudo unquam legitima haberi possit, vi cuius parochi non applicent pro populo SS. Missae Sacrificium dominicis aut saltem praedictis festis diebus suppressis » rescriptum fuit « Negative ». Et in una Caietana sub 20 Ian. 1838 ad II dub. parochos ad idem onus adhuc obstringi iudicavit, quamvis quadraginta et amplius anni a concessa suppressione dierum festorum effluxerint. Quin etiam S. C. C. in suis ad Episcoporum relationes responsis, huius praecepti observantiam urget, quin inspiciat an adsit con- suetudo necne. Quod iuris communis principium iam decla- raverat et fírmaverat Benedictus XIV in Const. « Cum semper oblatas » definiens ; in universum, consuetudinem vel imme- morabilem parochis minime posse suffragari.

PAROCHUS VIDETUR NON OBLIGARI. Verum ex adverso parochus Episcopi decreto perculsus, excipit se non inficiari generale supra expositum onus, sed putat se huic non sub- esse, quia in eius paroecia, finibus status Pontificis com- prehensa, numquam, dies ab Episcopo in Decreto notati, inter festos numerati fuerunt: quocirca nulli suppressioni subiici potuerunt. - Quod vero in Dioecesi ex Calendario Dioe- cesano vel ex ipsa Synodo huiusmodi obligatio induci non possit pro diebus non festis, neve suppressis videtur aperte