NICIEN. 269

anno 1814. Et haec peracta fuisse inibi ob invectam iam consuetudinem testatur idem parochus Cassini, qui eam hausisse tradit ex antiquis documentis, quamque Episcopus Colonna anno 1824 servandam esse pro canonicis etiam post coemeteriorum erectionem decrevit, ceu idem parochus ul- terius adnotare curavit.

Multo minus habuisse locum assertam consuetudinem edicit post annum 1845. Audiatur sane brevitatis causa ipse parochus, qui ait: « Post dictum decretum Rmi Episcopi Galvano datum anno 1845 consuetudo invecta nullo modo esse potest. Quoties enim canonici in parochia s. Iacobi de- gentes, defuncti sunt, talia acta sunt quae consuetudinem introducere non modo non valent, sed cum ea aperte pu- gnant. Quamplura adduxit ex factis huiusmodi, ad rem fa- cientibus: quaeque comprobata sunt per depositiones viro- rum qui, ait Episcopus, cunctam merentur fidem.

Cum igitur asserta canonicorum consuetudo nec continua nec pacifica fuerit, pronum erit deducere eam nullius esse valoris, Cap. 1 de Praescript. in 6., Barbosa ad hoc Cap. et de off. et potest, parochi; et causam proinde terminandam esse secundum ius commune, prouti S. C. C. rescripsit in Eugubina 4 Iulii 1614.

IURA CAPITULI. Huius orator, nonnullis praemissis, dupli- cem in partem allegationem suam divisit, et in prima ex statutis, in altera vero ex immemorabili consuetudine ca- pituli iura demonstrare studuit.

Primum itaque caput aggrediens, ait, dum per Statuta decori episcopalis senatus consulitur , nullum pecuniarum detrimentum parocho domicilii infertur: nam duabus tantum ex causis statuta eadem improbari posse sustinuit; vel quia iuris corruptela in iisdem adstrueretur, vel quia Episcopus statuta conficiens apostolica auctoritate caruerit.

Verum primam hypothesim reiiciendam prorsus edixit, cum specialis dispositio,, quae in capitulum transfert exer- citium quorumdam iurium parochialium, divino iuri mini- me adversatur; nec a positivo iure abhorret, ut actus ad-