270 VRHBOSNEN. SEU SARAIEVEN.

« 2 . An ille canonicus, qui secundum meum consilium hucusqus per duodecim annos vitam communem cum ceteris canonicis duxit, cogendus sit ad eandem continuandam, aut an melius sit, ut ipse quidem relinquatur in suo proposito in posterum vero ut eius successor cogatur ad vitam com- munem ducendam ».

« Ab utriusque puncti solutione dependet quoque, qua ratione nova domus erigenda sit. Aliter enim id fiet, si de- cernatur necessaria in casu sola cohabitatio, aliter si com- munis quoque vita continuetur ».

Die 20 Novembris 1894 rescriptum fuit : Archiepiscopo qui audiat in scriptis Capitulum et seorsim Canonicum, equi vitam communem agere recusat ». Archiepiscopus quum S. C. praecepto obtemperaverit, Canonicorum responsiones ad Eamdem transmisit.

Disceptatio Synoptica

In primis animadversum fuit hic non agi de vita com- muni ducenda more Religiosorum, votis simplicibus aut so- lemnibus obstrictorum, sed potius de cohabitatione et com- muni victu et famulatu, cuicumque canonicorum relicta suo- rum bonorum libera dispositione, siquidem eorum libertas obedientiae voto non alligaretur. Archiepiscopus cuperet quam- maxime huiusmodi inducere vitam inter suos Canonicos, ut a familiaribus negotiis non distenti et feminarum fugientes cohabitationem, toti incumberent in bonum Ecclesiae, con- silio et opera vehementer Archiepiscopum adiuvantes. In hoc propositum enixius Sacer Praesul intendit eo quia, hactenus Canonici, quamvis positiva obligatione non devincti, tamen vitam egerunt ita communem, maxima tum fidelium tum infidelium seu schismaticorum, quos inter versantur, aedi- ficatione et admiratione. Proinde modo vellet, in tabulas fundationum obligationem inducere huiusmodi ducendi vitam, adeo ut novi nominandi Canonici sub hac expressa condi- tione in Capitulum cooptarentur ; ii vero qui iam canoni- catu potiuntur quippe qui iam ita tamdiu vixerunt, et ea-