270 Ex S. Congregatione Concilii

poena sospensionis ipso facto incurrendae et sibi reservatae, iis sacerdotibus qui tali indulto non fruerentur. Die autem 14 Maii 1904 Episcopus de Pouso Alegre sequentia dubia proposuit, quae a S. C. de Propaganda Fide ad hanc S. Con- gregationem remissa fuere :

I. An adhuc vigeat suspensio, ab Internuntio Brasiliensi anno 1886 inflicta sibique reservata, contra sacerdotes absque Apostolico indulto celebrantes in privatis oratoriis?

II. Et quatenus affirmative : Utrum conveniens sit eam abrogare vel saltem relaxare?

III. Dictufh Internuntii decretum coarctatne facultatem Episcopis a S. C. C. die 23 Ianuarii 1847 concessam, Mis- sam nempe permittendi in oratoriis privatis per modum actus transeuntis, ita ut v. g. Ordinario licitum non sit eam per- mittere, ne causa quidem ministrandi Viaticum morti pro- ximis?

IV. Data hac Internuntii prohibitione•, an sacerdos unquam possit in peculiaribus adiunctis de difficili ad Ordinarium recursu, celebrare in oratorio privato, quin incurrat suspen- sionis poenam?

Disceptatio Synoptica. Quoad primum dubium obser- vari posse videtur praefatum interdictum adhuc in suo robore permanere. Quamvis enim ex hodiernis moribus, quidquid sit de iure scripto, potestas Legatorum sive a latere sive simpliciter talium, v. g. Nuntiorum, Internuntiorum praecipue aestimari debeat ex litteris, per quas in munere ii consti- tuuntur, firmum tamen omnino est eos a Romano Pontifice in aliquam provinciam mitti, recensita negotia administrandi cum potestate ordinaria. Cuius proinde vi Legati a latere et Nuntii Apostolici statuta perpetua condere valent, iuxta caput io, tit. ßo, lib. i Decretalium ita se habens : « Ne- mini dubium esse volumus, quin Legatorum Sedis Aposto- licae statuta, edita in provincia sibi commissa, durent tan- quam perpetua, licet eamdem postmodum sint egressi ». Hinc