WLADISLAVIEiX. 271

ne de impotentia, non exigitur testimonium ex parte illius qui denegat impedimentum. Sanchezii De matr. disp. 109 n. 13; Ancharani et Reiffenstuel in cap. Laudabilem, do- ctrinam sic repetit Ferraris v. Matrimonium art. VI n. 45: « Si vero unus coniugum neget, et alter affirmet impoten- tiam, tunc non requiruntur quatuordecim, sed sufficiunt et adhibendi sunt solum septem ex parte affirmantis. » Quod sua praxi S. C. C. confirmavisse videtur in Neapolitana 31 Mart. 1710, et in Ianuen:f,16 Iun. 1866. Ex quibus omnibus concludit orator in themate moralem haberi de im- potentia certitudinem, quae a physica non differt nisi diver- sitate obiecti, quia haec materialem ordinem, illa vero mo- ralem investigat, quoad effectum tamen eiusdem valoris ha- betur. Hinc ea sola contenta saepe fuit S. C. G. ut dispen- sationem super matrimonio rato et non consummato, exu- lante physica investigatione, concederet, ut in Gandaven. 17 Dec. 1845; in Parisien. 28 Mart. 1851 et 26 Iun. 1858; Casnadien. 31 Ian. 1863, et Tergestina 11 Dec. 1876. (1).

Quo cum pervenerit orator, ac retento quod matrimo- nium ex viri impotentia inconsummatum haberi velit magis quam nullum, ad causas dispensationis enucleandas accedit, ac recolit, Episcopum in suo voto septemdecim dispensatio- nis motiva enumerare, ac praesertim ipsam impotentiam viri et durissimas tractationes, nempe alapas, minas, et pecu- niarum iniquam propositionem. Istas causas confirmat iudi- cialibus iuratis testibus, qui omnes non modo de impotentia loquuntur, sed et alias gravissimas vexationes et odii causas deponunt, de quibus plura inter alios referunt Thaddaeus Ciesielski et Veronica Stragli u scka. De cetero vel ipsum dubium de impotentia rationem honestissimam et iustitiae consonam praebere apostolicae dispensationis, ne thalamus coniugalis obscoenis cum dispendio temporalis et aeternae sa- lutis clehonestetur. Ursaya tom. 3 part. 2 n. 103; De Lu- ca De matrim, disp). 7 n. 7.

(1) Adest Vol. X, 375.