272 NICIEN.

neralem ecclesiae oeconomiam Episcopis praecepisse « ut in statutis vel condendis, vel immutandis religiosa sacrorum canonum observantia retineatur, Usuumque ac consuetudi- num laudabilium antea vigentium, praesentibusque circum- stantiis accommodatarum, ratio habeatur. » Observat autem capitulum in Gallus finitimisque regionibus generaliter gau- dere iure administrandi sacramenta canonicis infirmis, eo- rumque funus peragendi, in quacumque paroecia inhabitent, Laqueux Manual, iur. can. n. 396, Bouvier Theol. mor. Et Episcopus in causa Divionen. die 8 Iulii 1865 (1) S. C. O. referebat, controversiam quoad administrationem sacramentorum et funera peragendi in favorem capituli re- solvi, quia « L capitulum in possessione iuris constitutum inveni; 2. quia tunc omnium cathedralium ecclesiarum ca- pitula in' Gallus pari titulo nemine reclamante agere ap- prime sciebam. » Mirum igitur haud est si niciensis ec- clesia modo ad nationem gallicam, modo ad subalpinum re- gnum pertinens, veterem consuetudinem retinuerit, quae a territorii immutatione nullimode pendet.

Huiusmodi vero consuetudinem saeculari observantia pro- batam, et parochorum patientia semper fuisse confirmatam testes omni exceptione maiores ostendunt, qui sunt vel Ni- caeae nati, vel ecclesiae cathedrali, et ipsi paroeciae s. Ia- cobi addicti. Ex concordibus autem depositionibus , orator ait, etiam in linea praescriptiva satis evinci observantiam, quae, inspecta nonnullorum testium longaevitate, plusquam quinquaginta annos complectitur; et haec praescriptio, etsi foret contra ius commune, valeret ad praescribendos quos- dam iurisdictionis actus ; a fortiori vero , cum praeter ius constitutum, ut in casu, versatur. Sane iuxta Engel de Consuet. n. 14, ut introducatur consuetudo praeter ius, de- cem anni, contra ius, vero, quadraginta desiderantur, et Genuensis in Praxi Cur. Neap. cap. 51 n. 2 ait: « Cura animarum et potestas administrandi sacramenta possunt

(1) Habes hanc quaestionem Vol . I I I soluta fuit die 29 Maii 1869 et relata

pag. 127; quae iterum reproposita, re- Vol . I V , 577.