269. De sancta Katharina.

1. Adest dies laetitiae,
Omni plena dulcedine,
Qua virginis Katbarinae
Festa digne celebramus
Atque laudes decantamus
Ejus dulci nomine.

2. Haec Costi regis filia
Ab urbe Alexandria,
Graeciae gemma fulgida,
Mundi contemnens gaudia
Saecli devicit fortia,
Mente quaerens coelestia.

3. Haec clara fuit genere,
Sed clarior virtutibus,
Proles regis et reginae,
Comesque fit martyribus,
Dum caro carens carie
Caeditur scorpionibus.

4. Dum tenetur in carcere,
Reginam et Porphyrium
Docet ad vitam currere
Cursus promittens bravium,
Sternit rotarum machinam
Dolorque fit gentilium.

5. Vilipendens conjugium
Mox Caesaris Maxentii
Spondentis fugit munera,
Minas spernit nequissimi
Et voluntate libera
Agonem fert martyrii.

6. Dum collum ferit niveum
Percussoris improbitas,
Stillat liquorem lacteum,
Quo signatur virginitas
Atque per omne saeculum
Probatur ejus dignitas.

7. O rosa coeli rutilans,
Mira fraglans dulcedine,
Fer opem tuis famulis
Clerum que tuum dirige,
Aperi peccatoribus
Sinum misericordiae.

8. Ave, decus virgineum,
Sanctarum decus virginum,
Ave, lumen sidereum,
Lucis non habens terminum,
Virginitatis lilium,
Totius mundi speculum.

9. Patri, nato, paraclito
Sit perpes jubilatio,
Qui sublimavit inclito
Katharinam martyrio,
Prece cujus haec concio
Jungatur Dei filio.