VRHBOSNEN. SEU SARAIEVEN. 273

Aata, Tom. XXVIII, fase. CCOXXIX. 18

tam, alter est contra strictam obligationem, Rev. D. Jagatic, licet paratus esse videatur libere usque ad mortem ductu- rus vitam communem; alter vero, Rev. D. Koscak, coha- bitaturus est quidem cum ceteris canonicis, ast nunquam ducturus est vitam communem ».

« Rebus taliter stantibus venio ad singulorum canoni- corum opinionem examinandam. Priusquam id faciam, de- beo in genere animadvertere, me quidem non posuisse primis canonicis qua conditionem denominationis in canonicum, ut quilibet eorum obligetur ad ducendam vitam communem, quum tunc temporis nemo ex nobis sciverit, quo modo res in Bosnia sese explicaturae essent: attamen multiplici oc- casione monstrabam, mihi communem canonicorum vitam admodum gratam esse, atque nihil intentatum reliqui, ut ad vitam communem ducendam quemlibet eorum suavi modo inducerem. Quum autem vidi, successu temporis fieri posse, ut unus alterve de canonicis separetur a ceteris, tunc Rev. Domino Hadrovic, successori mortui canonici Deric, expresse dixi, me velle propositionem factam (ut denominantur ca- nonicus) retractare, nisi consentiat ducere vitam communem. Et ipse consensit. Quando post haec Rev. D. Koscak, nec me nec canonicis interrogatis ab iisdem se separavit, tunc ego ei in memoriam revocavi, quomodo voluerit statim ini- tio propter aliquam personam, cui gratus esse deberet, solus habitare et qua ratione me ei obversante destiterit de sua sententia ac duxerit communem vitam per duodecim annos. Hac occasione ego me ipsum interrogavi : possumne ego ta- lem conditionem denominandis apponere, ut vitam commu- nem ducant; et posito quod denominandus canonicus talem conditionem acceptaverit, teneturne eamdem observare, ita ut etiam cogi possit ad eamdem tenendam. Deinde R. D. Kos- cak utitur ne iure proprio separando se a ceteris sine scitu meo et ceterorum canonicorum. Ita ergo ego deveni ad ex- postulandam decisionem a Vestra Eminentia, quae manda- vit, ut canonici provocarentur, patefacere, quid hac de re sentirent. Debeo adhuc animadvertere, nos omnes, me cum