274 VERONEN.

servasse etiam post initum matrimonium. Hoc enim affirmat vir, qui a sua muliere separari coactus, factum admisit de non habita consummatione. Hoc confirmant mulieris infir- mitates, quae unicam agnoscebant causam in defectu con- summationis. Hoc denique conclamat status virginalis inte- gritatis, in qua usque hodie mulier perseverat. Idque absque erroris formidine erui, ait, nedum ex relationibus peritorum qui in civili iudicio testimonium dixerunt; verum etiam ex depositionibus, quas in ecclesiastico tribunali periti utriusque sexus, omni exceptione maiores, ediderant, post corporis in- spectionem, quae servatis in omnibus canonicis praescriptio- nibus facta fuerat.

Cuius inconsummationis causam totam ex parte viri, propter eius impotentiam, se habuisse, quadruplici argumento demonstrare studuit. Quia scilicet ex actibus processus con- stat 1. coniuges pluries quidem operam dedisse maritalibus officiis, sed sine effectu: impedimentum igitur vel ex parte, mulieris esse debebat; atqui in corpore mulieris nihil dete- ctum est, quod illam inhabilem ad generationem redderet: ergo concludendum unice ex parte viri defectum locum ha- buisse, et hunc non in alio, quam in impotentia constitisse. Quod quidem confirmari 2. ex iudicio lato a perito medico circa naturam et originem infirmitatum , quibus laborabat mulier, tum cum operam dabat cum viro suo maritalibus exigentiis. Rebus enim omnibus auditis , muneris sui esse duxit mulierem admonere, ne cum viro illo remaneret. Hinc 3. vir ipse veritatem aperire coactus , impotentiam suam tam scriptis, quam verbis explicitis manifestavit, seque illam curaturum promisit, asserens de re agi, quae facillime superari posset. 4. demum, quia periti a tribunali civili designati plura quidem de viri impotentiae origine, natura, duratione protulerunt; at factum ipsum, utpote datum, con- cessum et per se evidentissimum, nullimode demonstrandum iudicarunt.

Theologus per superius dicta demonstrato, mulierem, post habitum cum viro suo carnale commercium, virginem