274 NIGIEN.

ditione completa. Unde res transiit in dominium alterius nec locus poenitentiae datur.

Nec pergit, potuisse locum esse revocationi donationis pro- pter abusum et ingratitudinem donatario Capitulum enim non se ingratum, sed eorum placitis obtemperare sollicitum fuisse, panonicus Fabre affirmat.

Nec valeret, inspecto iure canonico, praesidium exquirere a civili tribunali et de facile sperare nullitatem fundationis propter defectum solemnitatis et non voluntatis. Praeter- quamquod id honestatem et religionem offenderet, pias causas semper sustineri, quomodocumque constet de voluntate testa- toris, aut dantis, re vincere satagit auctoritate De Luca De testamentis num. 2 Disc. XV. « Duo testes in cap. Rela- tum stant demonstrative non autem taxative pro demonstra- tione scilicet simplicis probationis naturalis, qua solum dispo- sita ad pias causas contentantur, reiecta quacumque solemni- tate iuris positivi, cui pia causa non subiacet, proinde quae- cumque alia species probationis naturalis valet. » Quod ante Gonzalez in cit. cap. Relatum n. 13 concluserat. « Ideo le- gata pietatis causa relicta sustinentur et praestari debent, quae attento iure scripto non defenderentur. > Ac missis ceteris, S. C. Congregationem etiam declarata nullitate te- stamenti sustinuisse validitatem causae piae, revincit reso- lutionibus editis in Ripana Nullitatis 11 Martii 1858* et in Firmana eiusdem tit. 30 Iulii¿ ubi propositis dubiis An constet de nullitate testamenti Annae Garulli in casu etc. et quatenus affirmative, An sit locus derogationi testamenti in casu: responsum prodiit: Ad I affirmative* firmo rema- nente pio legato. Ad II Provisum in primo.

Idque vehementius, prosequitur, est retinendum cum tra- ditione peracta, ius in re Capitulo fuerit acquisitum, nec id- circo, cum res non sit amplius integra, praeiudicium tertio contra interesse et honorem inferri possit, nec illud ada- gium valeat id esse faciendum quod tibi non nocet, et al- teri prodest, iuxta doctrinam auctoris Costa in Tractatu de re integra et non integra Lib. I praelud. 5 n. 3. « Per