MASSILIEN. 275

lati ve , sed adminiculative requiri docet Ursaya (Discept. Eccl., t. 3, d. 21, n. 39) dicens: « In Cap. Laudabilem, de Frig. et malef. ad probandam virginitatem.., non prae- scribitur copulative septima propinquorum manus et reco- gnitio facienda per Obstetrices, sed aperte statuitur sufficere solam confessionem Coniugum, cum septima manu propin- quorum ». Cui consonant Coscius de Separ. tori, lib. 3, cap. 2., n. 126; Clericatus de Sacram. Matrimonii, de- cis. 13, n. 39 ; card. De Luca de Sacr. Matrimonii, disc. 7, n. 7, aliique permulti.

Hanc vero Canonistarum doctrinam fundamentum habere dicit defensor in ipso Cap. Laudabilem, in quo Coelesti- nus III tradit : « Si autem quod nunquam se invicem co- gnoverint ambo fateantur cum septima manu propinquorum vel vicinorum bonae famae, si propinqui defuerint, factis sacrosanctis evangeliis uterque iureiurando dicat quod nun- quam per carnis copulam una caro effecti fuissent, et tunc videtur quod mulier valeat ad secundas nuptias convolare ».

Et iure merito, iuxta patronum, exploratio virginitatis adoptata fuit, uti probationis adminiculum, non uti probatio taxativa, secus viduis, et corruptis ab alio, uti valde prae- sumitur in casu, quam a marito, denegaretur hoc remedium utpote quae per aspectum corporis probare non possent ma- trimonium non fuisse consummatum, ceu recte advertit Sán- chez (de Matrim, lib. 7, disp. 108, n. 6).

Quocirca aliquas affert decisiones v S. C. C, in quibus unicum vel fere unicum argumentum pro inconsummatione fuit religiosi coniugis iuramentum, quod moralem certitu- dinem non excedit. Ita in Frisingen. an. 1817; Gandaven. an. 1820; in Parisien, diei 26 Iunii 1858; in Augustodu- nen. diei 15 Iulii 1893; in Tergestina, 21 April; 1877; in Praesmilien. diei 13 Iunii 1896; aliisque permultis, in quibus tanta vis tribuitur ab hac S. Congr. iuratae deposi- tioni unius tantum ex coniugibus ut, aliis probationibus se- positis, dispensationem largiendam esse reposuerit.

His praehabitis, ad meritum quaestionis descendens de-